Menselijke classificatie, over stereotypes en archetypes

Een maand geleden schreef ik in een artikel over hoe wij, volgens de filosofie, onze werkelijkheid waarnemen. Naast de vraag ‘wat is waarheid?’ omtrent hoe wij de wereld zien en in hoeverre dit ook klopt, zijn er nog enkele heel veel aspecten omtrent het waarnemen van de wereld. Wij proberen de wereld, onze werkelijkheid, altijd te ordenen, in te delen. Zonder het labelen van de werkelijkheid aan onze concepten, zouden wij verzinken in chaos. Nu is het zo dat wij ook mensen indelen, menselijke verschijningen classificeren. Er zijn een aantal manieren om mensen te classificeren, waaronder stereotypes en archetypes.

Stereotypes

Stereotypes, iedereen kent het wel. De Duitsers met bier en worst, of de Nederlanders met hun klompen. Wat dacht je van de immer siësta houdende Spanjaarden? Of de gierige joden? Stereotypen zijn een menselijk concept bedoeld om houvast te geven. Een stereotype is meestal een generalisering van een grotere groep mensen, maar kan ook van toepassing zijn op een individu. Bij een stereotype heeft men een, veelal onjuist, beeld van een persoon of groep op basis van hun verschijning. Stereotypes zijn gebaseerd op vooroordelen.

Stereotypes worden veel gebruikt in verhalen en op tv. Door de toegankelijkheid en herkenbaarheid van een stereotype personage, kunnen de lezers/kijkers zich er makkelijker mee identificeren. Ook worden stereotypes veel gebruikt ter bevordering van komedie. Zo worden blondines vaak als dom neergezet, of denk aan Asterix die de verbeelding is van een stereotype gedachte over Galliërs.

Kortom, stereotypes zijn een simplistische manier van denken om onze wereld te ordenen. Bij het woord ‘moeder’ zie je al direct een bepaald type vrouw voor je. Bij ‘nerd’ en ‘macho’ idem. Deze beelden zijn een vooroordeel, een manier van mensen ordenen. Een kanttekening bij stereotypering, is dat het in veel gevallen ook kwetsend over kan komen.

Archetypes

Carl Gustav Jung heeft veel psychoanalytisch onderzoek gedaan naar archetypen. Jung ging er van uit dat mensen naast een persoonlijk bewustzijn ook een collectief bewustzijn hadden. Hierbij moet je denken aan een soort psychisch bewustzijn dat erfelijk is en per ras/soort/cultuur wordt gedeeld. Archetypen zijn dus als het ware overgeleverde elementen die de persoonlijkheid van een mens structureren. Een archetype zorgt ervoor dat wij ons op een bepaalde manier ontwikkelen. Bijvoorbeeld middels beelden in onze dromen. Waar de meeste psychologen destijds uitgingen dat de mens een tabula rasa was, veronderstelde Jung dus dat wij al een hele hoop kenmerken en ideeën meekregen vanuit een soort ‘oerbron’ aan collectief bewustzijn. Belangrijk om te weten is dat een archetypen zich onbewust ontwikkeld. Archetypen gaan over iemands persoonlijkheid, het innerlijk, terwijl stereotypen zich vooral richten op het uiterlijk.

Jung benoemt dat een ‘archetype an sich‘ niet bestaat. Je moet de archetypen zien als een soort blauwdruk, als een plattegrond die de basis vormt voor de opbouw van je persoonlijkheid (en daarmee je uitstraling). Maar Roos… wat zijn dan die archetypen? Good question my dear. Er zijn 5 archetypen volgens Jung:

  1. De persona. Dit is de manier waarop een mens zich laat zien aan de buitenwereld. Het is niet ‘de echte ik’, maar een soort masker. Basically, het is je imago. Uiteraard kan een persoon meerdere maskers tegelijk dragen, of verschillende maskers al naar gelang een situatie. Allemaal profilering dus.
  2. De schaduw. Dit is de negatieve, duistere kant van het onderbewuste. De schaduw bestaat uit primitieve instincten, verdrongen tekortkomingen en zwakheden, en is irrationeel van aard.
  3. De anima. De vrouwelijke kant van de psyche. Bij mannen vormt het anima een onbewuste tegenpool. Jung veronderstelde namelijk dat iedereen kenmerken van beide geslachten vertoonde op psychologisch gebied.
  4. De animus. Logischerwijze het mannelijke deel van de psyche. Natuurlijk dan ook de onbewuste tegenpool in de persoonlijkheid van de vrouw.
  5. Het zelf. Dit is het centrale archetype welke de totale persoonlijkheid vormt. Dit is het moeilijkst te begrijpen archetype omdat het alle andere archetypen harmoniseert, en zowel de bewuste als onbewuste psyche omvat.

Al deze archetypen heeft Jung omgevormd tot symbolen. Ironisch genoeg kunnen deze symbolen wel weer wat stereotype elementen met zich meedragen. Zo onderscheidt Jung onder andere de tovenaar, het kind, de denker, de held, de moeder, de maagd, de wijze oude man, enz. Grappig is trouwens dat je veel van Jungs symbolen terug kunt zien in tarotkaarten. Oh, and I’ve got something for you. Als je op deze link klinkt, kom je bij 12 zogenaamde archetypische symbolen. Ben benieuwd waarin jij jezelf herkent. 😉

Okay, I should end this. Over een klein kwartier (11.15) moet ik de bus halen, en ik wil nog even ontbijten enzo, haha. Time to work.

Als welk stereotype zou jij jezelf beschrijven en als welk archetypisch-symbool? Wat vind jij van Jungs theorie?


__________
Bron afbeelding: Pixabay


Geplaatst

in

door

Reacties

10 reacties op “Menselijke classificatie, over stereotypes en archetypes”

  1. Morgaine avatar

    Ja wat zal ik nu eens als antwoord geven, dat ik dus juist wars van archetypes of stereotypes ben opgegroeid, hahahaha Niet doen was het devies, we zijn allemaal mens en allemaal uniek.

    Dit zijn dan ook de absolute dingen waar ik mijn vraagtekens bij zet, mijn moeder zou nu zeggen bijv. ‘waarom moet je jezelf labelen, jij bent jij!’

    Dus kan ik weinig zeggen, en daarbij, als ik die types bekijk van 1 tot 12, ben ik ze allemaal 😛 En dat is nog waarheid ook, op het ene gebied ben ik het één, en op andere gebieden één van de anderen, en daarom doen wij daar dus ook niet aan en dat lukt aardig…. moet ik zeggen.

    X

    1. Roos avatar

      Haha, je bent ook gewoon jezelf, maar vind het idee van een ‘collectief bewustzijn’ wel grappig. Je zal van elke wel dingen herkennen ja, de een meer dan de ander. 🙂

  2. Sabine avatar

    Leuke blog joh! Heel interessant, zo leer ik als ‘dom blondje’ nog eens wat 😛 😛 Ook al zou het beter zijn als er geen stereotypen en labels ed wat Suus zegt zouden zijn, maar toch denk ik dat dit gewoon zo is, er zit dus wel iets in die theorie. In de wereld wordt men automatisch opgevoed als een bepaald type, met bepaalde gedachten, doelen en normen en waarden. Volgens mij zijn die verschillen tussen culturen (ook binnen een land) een grote bron van oorlog wat er is in de wereld. Juist omdat men zich als een bepaald ‘iets’ ziet en daarnaar wil streven. Maar goed, ik ben natuurlijk even naar die 12 typen gaan kijken (hoe leuk dat!!) en ik herkende me meteen al bij de eerste en vooral de tweede, dat is precies ik haha. Verder herken ik me in bijna alles, behalve de Held, de Rebel en de Joker.. Al kan ik wat regels betreft best rebels zijn, ik houd me niet automatisch zonder protest aan alles hahaha

    1. Roos avatar

      Ja, stereotypering is iets wat voortkomt uit menselijke vooroordelen, terwijl de archetypen gebaseerd zijn op de psychoanalyse. Mooi wat je zegt, over opgevoed worden als een bepaald type. Als het goed is, zou je van alle types iets moeten herkennen en de mate waarin jouw ‘Zelf’ alles combineert, maakt dan dat jij uniek bent. Niemand zou alles in dezelfde verhoudingen hebben.
      Overigens was Jung ook van mening dat zijn theorie cultuurverschillen kon verklaren. Elke cultuur heeft een ander collectief bewustzijn. Op zich best geinig om over na te denken. 🙂

      Haha leuk dat je toch bent gaan kijken naar die types! 😛 Zelf herken ik het meest in de Denker en de Zorgdrager. 🙂

  3. internettoerist avatar
    internettoerist

    Mooi stuk. 🙂
    Ik denk dat de archetypen als blauwdruk gekozen worden door de weg die de wil van het individu wil gaan. Die weg wordt bepaald door de waarneming en kennis van het individu.
    Bij die 12 archetypen herken ik mezelf het meest in 1 (de wereldverbeteraar) en 4 (de denker). Maar ook dit kan verdeeld worden in niveaus, volgens de waarneming en kennis van het individu. Neem nu bijvoorbeeld de wereldverbeteraar. Die wil geluk voor iedereen. Maar wat is geluk? Oppervlakkige mensen zien geluk in luxe. Ik zie geluk op een heel andere manier. Zo zijn dat al twee wereldverbeteraars met een totaal verschillende wil. De basis van het archetype is hetzelfde (geluk voor iedereen), maar de uitvoering is totaal verschillend. Wil men elkaar vinden in totaal, waar geluk, dan moet men, mijns inziens, kennis maken met het collectief bewustzijn.
    Ik denk dat Jung moest oppassen met hoe hij dingen verwoordde, dat merk je in zijn commentaren op boeddhistische teksten die hij bestudeerde. Daaruit laat hij blijken, dat het westen niet klaar was voor wat hij werkelijk wilde verkondigen. Ik denk dat zijn taalgebruik deels symbolisch is, net zoals de meesters uit de oudheid de “schemertaal” creëerden omdat de maatschappij de ontdekkingen niet aankon (en nog steeds niet). Zijn indeling (van Jung) toont dan ook veel gelijkenissen met de boeddhistische indeling. De anima en animus zijn eerder symbolisch, net als in het boeddhisme. Het valt op, dat hij ook een indeling van vijf punten maakt, wat ook weer terug te vinden is in het boeddhisme. Ik heb een licht voorgevoel dat hij tot de westerse occulte wereld behoorde.
    Zo, dat zijn zo’n beetje mijn antwoorden op jouw vragen. 🙂
    Nu mijn vragen 😉 :
    – In welke archetypen herken jij je het meest ?
    – Ik las in jouw antwoord op een reactie, dat je het idee van het ‘collectieve bewustzijn’ grappig vindt. Waarom vind je dat grappig?

    Vriendelijke groet

    1. Roos avatar

      Interessant wat je zegt. De koppeling naar het boeddhisme heb ik zelf nog niet gemaakt, dank dat je dat deelt. 🙂 Ben het met je eens dat er meerdere kanten zijn van één archetype. Een blauwdruk… Mooie metafoor! Ik herken mezelf het meeste in de denker en ook een beetje de tovenaar; waar een wil is, is een weg. Wat overigens niet betekent dat ik nooit moedeloos op de bank hang en wil opgeven, maar wel probeer ik overal toch het beste van te maken en oplossingen te vinden waar anderen problemen zien. Ofzo, hehe.
      Collectief bewustzijn… Grappig is niet helemaal het goede woord. Het is niet zo dat ik het concept uitlach. Het is meer dat ik me niet kan voorstellen dat er één groot, centraal bewustzijn is waarvan wij allemaal een stukje hebben, en dat wij dat met elkaar kunnen verbinden. Het doet me denken aan de technologische ideeën voor het implanteren van een wi-fi chip in de hersenen zodat men altijd met elkaar in contact is en telepathie letterlijk wordt.
      Daarnaast denk ik dat, als er een collectief bewustzijn bestaat, de mens daar door zijn ego veel te ver van af gedreven is. Er wordt amper gedacht over het collectieve belang, meer over het persoonlijke gewin. Althans, dit is een beetje mijn zwart/wit schets van hoe ik de samenleving zie.
      Beantwoord dit je vragen? 🙂

      1. Internettoerist avatar
        Internettoerist

        Ja, je hebt mijn vragen beantwoord, waarvoor mijn dank. 🙂
        Daar zeg je zoiets… telepathie. Dat is inderdaad mogelijk met een collectief bewustzijn, daar hebben we geen chip voor nodig. We zijn daar inderdaad als mens heel ver van afgedreven, maar dat betekent niet dat we niet kunnen terugdrijven éé. 🙂 Dat is trouwens de boodschap van het “ontwaken”, het terugdrijven naar datgene dat we uit het oog verloren zijn.
        Ik deel volledig jouw visie van de samenleving. Er is nog veel werk aan de winkel ! 🙂

        Vriendelijke groet

  4. […] een Jungiaan zoekt dus naar archetypen. Sommige zijn logisch toe te passen op een personage, anderen lijken wat vergezocht. Vervolgens […]

  5. […] en hoeft dus geenszins correct te zijn. Een mytheanalyse is immers altijd speculatief van aard. De archetypen welke ik onderscheid, zullen in de tekst dikgedrukt […]

  6. […] Menselijke classificatie, over stereotypes en archetypes […]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *