Laat het leven zich wel plannen… Een tijdje terug schreef ik over hoe blij ik ben met mijn planbord. Nog steeds helpt dit bord mij bij het bijhouden van mijn afspraken, colleges, werktijden, en andere activiteiten. Ik ga weer beginnen met hardlopen, misschien moet ik dat ook inplannen. Maar, laat het leven zich eigenlijk wel plannen? Werk stond op de planning, maar de adrenalinekick en een kind met een gebroken arm niet. Een verjaardag stond op de planning, maar dat ik daarna kapot ben… Ja, dat dan weer niet.
In hoeverre is het leven te plannen? Je hebt je dromen, doelen, ambities; je wilt ergens komen. Je plant van alles in, maar hoe plan je onvoorziene omstandigheden in? You simply can’t. Als je altijd en alleen maar bezig bent met ‘wat mis kan gaan’, heb je geen leven meer over. Echter, ‘in het moment leven’, klinkt altijd erg mooi, maar het zorgt er wel voor dat je het grotere geheel uit het oog verliest. Althans, bij mij wel. Ik ben zo’n type dat altijd graag van te voren wilt weten hoe en wat ik kan verwachten. Yeah, that isn’t always possible. Zeer frustrerend… ๐
De ‘meeste mensen’ proberen alles uit het leven te halen. Klinkt vrij extreem, klinkt alsof ze druk zijn, en het klinkt alsof ze een geweldig leven hebben. Terwijl, de andere ‘meeste mensen’ werken, eten, en slapen, en daar hun leven al mee vullen. Ik heb tijd genoeg om alles gedaan te krijgen wat ik moet doen, en toch kom ik tijd tekort. Een spontane afspraak tussendoor kan je hele planning al in de war sturen. Of, een planning die wat losjes is, ja dat is toch eigenlijk geen planning; wie houdt zich daar nou aan?
“Ik heb echt geen tijd om nu ziek te zijn hoor!” Bekende uitspraak, niet? Volgens mij denkt of zegt iedereen dit wel eens. Tja, maar wanneer plan je ziek zijn dan in?ย “Ik hoop dat de baby niet te vroeg komt, want ik wil nog naar die ene verjaardag.” Hoe zou het leven zijn, als je alles kon inplannen? Begin van het jaar krijg je te horen hoeveel ziektedagen je hebt, en je kan deze rustig over het jaar verspreiden ‘wanneer het jou uit komt’. Of, als je zelf mag bepalen wanneer een kind geboren wordt of wanneer iemand dood gaat; alles zodat het ‘jou uit komt’. Zou dat rust geven, of juist een immense verantwoordelijkheid waaraan uiteindelijk de meeste mensen onderdoor zullen gaan? I wonder…
Opus zingt het: “Live is Life.” Maar, als je goed leest, is deze tekst dan eigenlijk niet ook gebaseerd op eigen gewin? Ja, we krijgen allemaal de macht, maar kunnen we daar wel mee omgaan?
“When we all give the power
we all give the best.
Every minute of an hour
don’t think about a rest.
Then you all get the power
you all get the best.”
Moet je even denken… Als wij de ‘macht’ over het leven krijgen, en alles kunnen inplannen zodat er geen onvoorziene omstandigheden meer zijn… Houd wel even in gedachten dat je een lading ‘onvoorziene omstandigheden’ krijgt per jaar, je mag ze alleen zelf inplannen. Dus, het zijn dan geen onvoorziene omstandigheden meer, maar je kan ze ook niet weglaten. Zou je die macht willen? Mensen zijn egocentrische wezens natuurlijk. Persoonlijk denk ik dat niemand met zo’n macht om kan gaan. Sterker nog, geen enkel mens kan met macht omgaan; macht corrumpeert.
Stel, ergens in dit jaar komt je tante te overlijden. Jij mag dat inplannen, maar ook ieder andere die vaak met je tante te maken heeft krijgt hier een zegje over. Hoe kom je dan tot een unaniem besluit over ‘wanneer je tante mag gaan’? Waarom zou ze dat zelf niet mogen bepalen? Nou, zij gaat en jullie moeten ‘het regelen’, dus het moet natuurlijk wel in de planning passen. Doesn’t sound very ethical, right?
De macht over het leven… Als in, alles zelf kunnen inplannen… Geen onvoorziene omstandigheden meer. Tja, volgens mij gaat dat ook niet goed komen. Ik denk dat ik dan toch liever die onvoorziene omstandigheden heb, wat jij? Planningen zijn fijn; gewoon de grote lijnen van datgene wat je bekend is in kaart kunnen brengen. Maar, onvoorziene omstandigheden horen bij het leven. Live isn’t life if there never happens anything unforseen. Sommige zaken kun je alsnog incalculeren; bijvoorbeeld dat je ik na een feestje gesloopt ben. Mensen zuigen energie en zelfs rustige verjaardagen kunnen mij enorm uitputten. Het gebeurt niet altijd, maar ik calculeer het wel in. Als iemand op sterven ligt, kun je daar ook al rekening mee houden, ook al zul je nooit de ‘exacte tijd’ kunnen inplannen. Meestal krijg je wel een hint, en anders moet je een onvoorziene gebeurtenis datzelfde moment nog oplossen. Onvoorziene gebeurtenissen hoeven ook lang niet altijd negatief te zijn; het winnen van een prijs bijvoorbeeld. Als je dat zelf inplant, is eigenlijk de verrassing er toch al af?
De macht over het leven… Zelf alles inplannen… Moet je dat wel willen? Uiteindelijk heeft iedereen de macht over zijn eigen leven, en tegelijkertijd heeft niemand deze macht. Immers, wat jij met je leven kan doen, is ook grotendeels afhankelijk van waar je geboren wordt en in welk milieu je opgroeit. Goh, what if you could choose where you’d be born?
In the end, life lives us, and we live life.
Zou jij de volledige macht over ‘het leven’ willen? En, wat betekent ‘leven’ volgens jou?
โฅ
Bron afbeelding: Pixabay.
Geef een reactie