Wat zijn jouw basisovertuigingen?

Overtuigingen… Ja, in ieder mens leven bepaalde overtuigingen. Jouw handelen is gebaseerd op jouw overtuigingen. Maar, wat nou als je niet helder hebt wat nou precies jouw overtuigingen zijn? Wellicht ben je een ongeleid projectiel, of gewoon een zwever. Of, met andere woorden, je bent niet zo ‘geaard’. Weet jij eigenlijk wel wie jij bent? Wat zijn jouw opvattingen over goed en slecht; wat is voor jou sociaal wenselijk gedrag; wat verwacht jij van anderen en wat mogen anderen van jou verwachten? En, ben jij wie jij wilt zijn, of slechts de kopie van een ander?

Ken je overtuigingen

Laat het nou zo zijn dat ik een lekker, ongeaard, zweverig persoon ben. Zo’n iemand die altijd een mening heeft, altijd dingen doet, maar eigenlijk een hele fragiele basisovertuiging heeft. I’ll tell you a secret: ik ben lui. Als mij gevraagd wordt om over dingen na te denken, geef ik vaak een oppervlakkig antwoord. Of, ik hoop dat een ander het antwoord geeft en dan laat ik ‘sociaal wenselijk gedrag’ zien. Ofwel, ik vertoon wat een ander wilt zien; ik gedraag mij volgens de overtuigingen van een ander. Aanpasbaarheid is mij dus niet vreemd, it can be helpfull sometimes… De vraag is echter waar dan mijn eigen specifieke overtuigingen liggen; wat zijn die overtuigingen. Wat zijn JOUW overtuigingen?

Ja Roos, allemaal leuk en aardig, maar what the peep? Dit is toch logisch? Je weet gewoon dat jij jij bent, je vindt dingen leuk en niet leuk, eet graag chips, kijkt Netflix, wat wil een mens nog meer weten? Oh, ethiek… Well, tegen zinloos geweld, verwacht dat mensen naar elkaar luisteren, beetje beleefd, geen kauwgom en snot onder tafels of op stoelen, tadaaa. Was dat nou zo moeilijk? #sarcasmmode-on

Tja, was het maar zo simpel. La mentrix vraagt wel ens naar mijn ‘basisovertuiging’. Waarom ik het onderwijs in wil, wat ik belangrijk vind om de leerlingen mee te geven. Kortom, wat ik hen heb te bieden; wat vind ik belangrijk en waarom. Euh, ja… Dit lijkt een simpele vraag, maar dat is het zeker niet. Basisovertuigingen, kun jij ze zo 1 2 3 opnoemen? Ik niet. Remember dat ik jullie vertelde over mijn zogenaamde visie? Voor mij is het leven een zoektocht. Echter, je kan niet altijd maar blijven zoeken; blijven zweven tussen alle opties. Op een gegeven moment moet je keuzes maken en toch enigszins aarden om het even spritueel te zeggen. “Oh, dat komt vanzelf,” of: “Dat ontdek ik nog wel,” kun je niet je hele leven blijven zeggen. Als jij geen basisovertuiging hebt, weet je niet wat je aan jezelf hebt, en dus weten anderen ook niet wat ze aan je hebben. Daarnaast, als jij jouw basisovertuigingen niet kent, hoe weet je dan wat er wel of niet bij je past? Oh, en als je handelt vanuit je overtuigingen, kom je veel oprechter over dan wanneer je slechts een ’trucje’ toepast. Onder ‘handelingen’ versta ik trouwens diverse vormen van gedrag, zowel fysiek als non-verbaal.

Mijn basisovertuigingen

Maar, wat zijn dan die basisovertuigingen? Lastig, erg lastig. Ik help graag anderen, maar dat is zo algemeen. Er zijn genoeg dingen waar ik echt niet mee wil helpen. In de klas vind ik het belangrijk dat leerlingen naar elkaar luisteren. Je kunt een ander pas begrijpen als je naar diegenen luistert. Echter, het meeste luisteren is gebaseerd op the urge to react, en niet op het begrijpen van die ander. Begrijpen… Overtuiging 1: ik wil graag andere mensen begrijpen. Dit leidt tot basishandeling 1: ik luister naar mensen. Hieruit voortvloeiend komen handelingen als ‘doorvragen’, ‘interesse tonen’, enz.

En nu verder… Ieder mens heeft een heel scala aan basisovertuigingen. Je mag ze ook levensovertuigingen noemen trouwens. Velen halen hun overtuigingen namelijk uit het geloof. Anyways, mijn ‘probleem’ is dat ik sociaal wenselijk gedrag laat zien. Het pluspunt hiervan is een sterke adaptieve vaardigheid. Het nadeel is dat het gedrag wat ik laat zien gebaseerd is op de verwachtingen van anderen, en niet op mijn eigen opvattingen. Die opvattingen die ik dus nog even scherp moet krijgen enzo, hehe. Dit geldt niet enkel voor stage: bij alles wat gebeurt wil ik weten wat er van me verwacht word; weet ik dat niet, raak ik gestressed. Natuurlijk is het heel makkelijk om dit weer op ‘onzekerheid’ te gooien, maar dan lijkt het weer of je er niets aan kan doen. Onzekerheid overwinnen kost immers tijd. Echter, het ontdekken van jouw basisovertuigingen en daarnaar handelen, kan een boost geven voor je zelfvertrouwen. Je hoeft dan niet meer constant afhankelijk te zijn van de verwachtingen van die ander en je daar aan te conformeren, maar je handelt vanuit jouw eigen basisovertuigingen waarvan jij weet dat het voor jou goed is. Whoop whoop, way to boost that confidence, right?

Mocht je nu denken ‘Roos je kletst echt onzin’… Tja, dat kan. Dat denk ik zelf ook wel eens. ๐Ÿ˜‰ Voor mij is het nu in ieder geval duidelijk dat ik eens helder krijg wat ik nou belangrijk vind en waarom; toegepast op mijn stage, op het docent-zijn, maar ook toegepast om het leven am sich. Overtuigd handelen vanuit jezelf is toch veel fijner dan altijd maar weer de verwachtingen van die ander, en de bijbehorende vraag om bevestiging, af te wachten? I’ll try. Tijd om eens wat helderheid in mijn brein te scheppen, wat jij?

Heb jij jouw basisovertuigingen helder? En, hoe uit zich dat in jouw handelen?

โ™ฅ


Like what you read? Volg mij via Bloglovin, Facebook, Twitter, of Instagram!


Geplaatst

in

door

Reacties

10 reacties op “Wat zijn jouw basisovertuigingen?”

  1. Internettoerist avatar
    Internettoerist

    Ik denk dat je gewoon moet luisteren naar je hart en van daaruit handelen. En soms zal je de wind van voren krijgen omdat je naar je hart luistert. Maar dan ben je eerlijk met jezelf en voel je, je gelukkiger. Zo worden basisovertuigingen gevormd (denk ik ๐Ÿ˜‰ ).
    Mijn basisovertuigingen zijn dus gewoon, mijn hart dat spreekt. En soms kan dit hard zijn, soms heel lief.

    Bijvoorbeeld: Mij kan je niet overtuigen dat je ten alle tijde moet doen wat een “baas” je opdraagt. Daarom zeg ik op bepaalde zaken ‘nee’, waar de “baas” niet gelukkig mee is. Als dat tot ontslag leidt, so be it. Maar ik heb mijn hart en geweten niet verraden. ๐Ÿ™‚ Wat leid je hieruit af als basisovertuiging? Iedereen is voor mij gelijk!
    Bijvoorbeeld: over migranten mag je niks negatiefs zeggen. Maar mijn ervaringen met migranten zijn soms heel negatief. Ik vind dat dit ook gezegd mag worden. Noemen ze me daarom een “racist”, so be it. Ik ga niet staan liegen of schijnheilig doen omdat het politiek gezien, “niet correct” is. Wat leid je hieruit af als basisovertuiging? Vrijheid van meningsuiting!
    En zo krijgt men een “karakter” of “eigenschappen” waarop de mensen je kennen:
    – Goh, Internettoerist kan niet verdragen dat mensen op elkaar neerkijken. (eerste voorbeeld)
    – Goh, Internettoerist steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. (2e voorbeeld)
    Sommige zullen dit haten, andere zullen hiervan houden. Dat is altijd zo, gelijk in wat je doet. ๐Ÿ™‚

    Als men echter onverschillig is tegenover alles, dan kan men ook geen overtuigingen hebben. Maar ik denk niet dat jij onverschillig bent.
    Misschien moet je eens de tijd nemen om naar je hart te luisteren, zonder naar de mening van de wereld te luisteren.
    Ssssst, luister ! ๐Ÿ˜‰

    Vriendelijke groet

    1. Roos avatar

      Dank voor je uitgebreide reactie! Luisteren naar jezelf is 1 ding, maar ook jezelf volgen is lastig in een wereld waarin iedereen op elkaar let en dingen verwacht, meningen vormt, enz. Misschien moet ik me dat allemaal wat minder aantrekken ja. I’ll try! ๐Ÿ™‚

  2. loenaaraya avatar
    loenaaraya

    Oh roos toch… Wat een overpeinzingen toch! Nu wat het zou kunnen zijn is een gebrek aan ervaring (zei de piepjonge loena, i know). Maar het gebrek aan ervaring zorgt voor dat zweef en vaag gevoel. Het idee dat je het allemaal niet weet. Toen ik nog studeerde riep ik doodleuk ‘ik geloof in liefde’ en was kei streng voor mezelf, niet erg liefdevol…
    Sinds ik werk begin ik inzicht te krijgen in wat liefde is. Wat liefdevol leven is. En wat liefde voor anderen betekent. Luisteren is een groot punt daarin. Respect ook. Soms streng zijn. En soms is liefde jezelf inhouden en doen wat er gevraagd wordt oud nodig is.
    Alleszins dit gevoel van ronddobberen is van voorbijgaande aard. Geef het een paar jaar. Dan vind je vanzelf jouw basisovertuigingen <3

    1. Roos avatar

      Een paar jaar, maar ik moet over 2.5 maand een volleerd docent zijn, startbekwaam, dus die overtuigingen moeten helder zijn. Dat wil mijn stagebegeleidster zien… Dus ergens heb ik het gevoel dat ik helemaal niet die ‘paar jaar de tijd heb.’Deze stress, en dit ‘moeten’, is het te streng voor jezelf zijn, wat jij ook zegt. Mijn mentor op de uni zei ook dat ik te streng voor mezelf was overigens, hehe.

  3. ื“ื™ ืžืจื™ื• avatar

    owh lieverd.. dat is toch niet iets voor een standaarddonderdagavond. Tenminste voor deze oude man ๐Ÿ˜‰ Zullen we het dan maar gewoon over jou hebben. Veel vragen zullen opgelost worden als je veel nadenkt en ouder wordt. Ik zie dingen ondertussen anders dan toen ik nog een stukje jonger was.

    Love As Always
    Di Mario

    1. Roos avatar

      En ik maar denken dat de donderdagavond wel wat gespiced kon worden. Blijkbaar is men daar nog niet klaar voor, haha. ๐Ÿ˜›
      Ja, het ouder worden… Ouder worden is de oplossing/het antwoord op veel vragen. All comes in time.

  4. Tanja avatar

    Herkenbaar!
    Je zegt dat je sociaal wenselijk gedrag laat zien en dat je gedrag gebaseerd is op de verwachtingen van anderen. Daar zit een heel groot risico aan en dat heb ik zelf mogen ervaren. Want hoe gedraag je je wanneer 2 mensen vanuit dezelfde invalshoek een andere verwachting hebben? Ik kwam regelmatig met mezelf in tweestrijd omdat ik aan beide verwachtingen wilde voldoen, maar dat werkt uitputtend. Ik voelde me een ping-pong bal…

    Een ander probleem bij dat gedrag is dat jij voor de ander invult dat het zijn/haar verwachting is. Dit hoeft dus niet per definitie de juiste conclusie te zijn. Dus wanneer je heel hard je best doet om aan de door jezelf ingevulde verwachting van de ander te voldoen kan het maar zo zijn dat die verwachting totaal wat anders is. Begrijp je wat ik bedoel?

    Enfin… de ping-pong bal… Het is zo lastig om van die ping-pong bal een bal te maken die lekker zelf de richting bepaalt en een totaal andere kant op kan vliegen. Uitdaging…Succes!

    1. Roos avatar

      Een ping-pong-bal… Mooi voorbeeld Tanja! Ja, dat ervaar ik nu ook: heb moeite met een klas en krijg van docenten allerlei tips, maar die druisen in tegen die visie en feedback die ik steeds van mijn stagebegeleider krijg. Dus, enerzijds wil ik graag hun tips ter harte nemen en uitproberen, en anderzijds ben ik direct al bang voor de afkeuring van mijn stagebegeleidster. Lastig…
      En ja, die verwachtingen kunnen ook zomaar anders zijn, klopt. Invullen voor een ander is eigenlijk het slechtste wat je kunt doen, hehe.

  5. Sabine avatar

    Oe interessant en lastig! Ik denk luisteren naar mijn gevoel en daarnaar handelen, maar zoals je zegt is dat niet altijd zo makkelijk. Ik kom er steeds meer achter wat ik belangrijk vind in het leven en waar ik wat mee wil doen, maar dat zijn nog meer losse gedachten in mijn hoofd. Ik moet het eens op een rijtje gaan zetten ๐Ÿ™‚

    1. Roos avatar

      Bij mij zijn het ook nog losse gedachten. Lastig hรจ, om het dan concreet te krijgen? Zie maar eens een onduidelijk gevoel te volgen… Rijtjes maken it’ll be, haha. ๐Ÿ™‚

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *