Schreef ik vorige week nog over troubles en stress, is dat deze week *poef* verdwenen. Oké, niet helemaal natuurlijk. Afgelopen maandag had ik een gesprek met mijn mentor op de uni. Advies was om vooral het gesprek aan te gaan met la mentrix. Dinsdag stond ‘het gesprek’ gepland en het ging heel anders dan ik had verwacht/gehoopt.
La mentrix zag niet aankomen dat ik niet met stage wilde stoppen. Uiteraard mocht ik gewoon blijven, maar hoe zouden we het dan aanpakken? De havo-klas scheen erg gemeen op mijn afwezigheid te hebben gereageerd, dus zij adviseerde mij om die klas niet meer te doen. De brugklas zou goed mogelijk zijn, en dat leek mij ook erg leuk! Echter, zij is niet meer in staat om mij met een voldoende te beoordelen in januari. Ook niet als het de komende weken goed zou gaan. Om een voldoende te halen, zou ik de havoklas moeten ‘fixen‘, en dat leek ons beiden geen goed plan. Al zou ik best die lessen weer willen oppakken, daar niet van…
Het kwam er dus op neer dat als ik de komende weken nog door zou boksen, dat eigenlijk ‘voor niets’ zou zijn. Immers, is het de spanning, stress, en druk waard als ik toch mijn stage niet zal halen? Daarnaast, een beetje rust kan ook geen kwaad, right? Dus, in plaats van jammeren heb ik alweer een nieuw plan: Grieks of Latijn. Of communicatiewetenschappen, het is maar net waar ik volgend jaar zin in heb. Dit hele stage-circus heeft namelijke enkele gevolgen:
- De educatieve minor kan niet worden afgesloten, waardoor
- ik 18 studiepunten tekort kom en dus
- dit jaar niet meer kan afstuderen. Het is namelijk niet echt een optie om random vakken te gaan volgen om punten te halen. Het idee van een minor is namelijk dat het een samengesteld/passend geheel van vakken is voor je vrije ruimte. Daarnaast, ik zie het nou niet echt zitten om allemaal extra vakken naast mijn reguliere programma te gaan volgen vanaf februari; er komt ook nog zoiets aan als een ‘bachelorscriptie’.
- Ik krijg dus uitloop met mijn opleiding. Tja, dan studeer ik maar een half jaar of jaar later af
zegt ze stoer terwijl ze er ontzettend van baalt. - Dus moet ik volgend studiejaar een minor gaan volgen, en dan doe ik dus maar even lekker iets anders dan deze educatieve minor.
- Volgend jaar september tot en met januari worden killing!!
The new plan
Heb ik wel eens verteld dat ik voordat ik religiewetenschappen ging studeren de pabo deed? Nadat ik het 2e jaar over had gedaan, werd mij wegens issues lees: een sociale angststoornis/faalangst/nogmeerangst aangeraden om even wat anders te gaan doen; iets zonder stage. Het leren was namelijk geen probleem, maar zodra ik op stage beoordeeld moest worden, klapte ik dicht. Anyways, Roos hier ging dus braaf ‘even’ een andere opleiding doen en over maximaal 3 jaar weer terugkomen op de pabo, anders zouden de studiepunten verlopen zijn. Ofwel, aankomend jaar september begin ik weer met de pabo, hoop in te stromen in jaar 3, en tegelijkertijd ga ik dus een universitaire minor volgen om ’te halen wat dit jaar niet meer lukt’. Met wat mazzel, goed plannen, een vleugje werkdruk, en een karig sociaal leven, moet het dan lukken om volgend jaar af te studeren aan de universiteit om vervolgens rustig door te hobbelen op de pabo. Waar ik overigens over 2.5 jaar van nu een diploma hoop te behalen. Wat doe ik mezelf toch aan, hehe.
Merken jullie mijn bewijsdrang tussen de regels door? En het ‘moeten halen’ van een diploma? Pfff, dit is mijn 6e studiejaar en ik houd helemaal niet van studeren. Ga liever lekker aan het werk op een school.
Ach, nu the whole wide interwebz weer op de hoogte is van mijn uiterst boeiende leventje, vind ik het wel weer mooi geweest. De stressende stagiaire is niet meer. Let’s enjoy some rest and peace for a few weeks.
Wat doe jij om tot rust te komen?
♥
Bron afbeelding: Death to Stock.
Geef een reactie