Koffietijd is een terugkerende rubriek die eigenlijk helemaal nergens over gaat. Het ‘vrije schrijven’, aka schrijven wat je denkt, staat centraal. Ik schrijf totdat mijn koffie op is. Grab a cup of coffee and think with me.
Heb ik zin in een kop koffie, druk ik netjes het Senseo-apparaat aan, om ‘m vervolgens weer uit te klikken. Lekker snugger Roos. Anyways, de koffie stroomt/pruttelt/loopt/dat dus. Gewoon simpele koffie vandaag, geen smaaksiroop, wel melk. Altijd melk.
Pours in the milk
Dinsdag kwam ik niet eens aan het schrijven van een koffietijd toe. En dat terwijl dit de makkelijkste blogjes om te tikken zijn. Gewoon wat blabla en hatseflats klaar. Nee, afgelopen dinsdag had ik zelfs hier geen tijd voor. Iets met uit de kluiten gewassen studieopdrachten. Zo volg ik nu Ethische Theorieën waarbij we ‘een project’ moeten doen over ‘iets’ met climate change. Mijn samenwerkmaatje en ik kregen als focus Bangladesh. Elke week moeten we individuele rapportages en groepsrapportages inleveren over ‘iets’ en onze projectfocus. Ja, lekker duidelijk hè? Nu gaat ethiek over moreel handelen, moreel denken, en al het andere wat met moraliteit en goed/slecht te maken heeft. Onze docente, leuk mens by the way, heeft een interesse in environmental care, dus gaat het in de colleges over ethiek gericht op het milieu. Allemaal leuk en aardig, maar toen ik afgelopen dinsdag een artikel las ter voorbereiding op het college van gisteren… (vinden jullie die zin ook zo lekker dubieus klinken? Voorbereiding voor gisteren? Yeah… ) Maar, dat artikel ging puur over de opwarming van de aarde. Like, ik studeer toch geen aardrijkskunde? *sips* Eerlijk gezegd heb ik er gewoon wat moeite mee dat ‘het project’ niet duidelijk is. Mevrouw de docent wilt vooral onze eigen reflecties zien op ethische zaken jegens onze projectfocus, maar ik heb altijd liever een duidelijk omlijnde opdracht. Ach, we’ll manage.
*sips* Ah lekker, koffie! Eerste bakkie pas vandaag. Het andere vak deze periode heeft trouwens te maken met het analyseren en vergelijken van mythen. Interessant, maar pittig as hell. Zo ben ik 6 uur bezig geweest met 3 luttele opdrachtjes… Vandaag mag ik wat sprookjes analyseren, ook best leuk. Dus eh, Anne, mocht je dit lezen… Mag ik je PWS eens lezen? :p Anne heeft namelijk haar profielwerkstuk over sprookjes gemaakt. Ennuh, ze heeft twee blogs dus klik vooral op beide links.
Even Anne’s linkjes zoeken…
Ja, want de link zoek je uiteraard pas op nadat je erover getypt hebt. Logisch toch? Over Anne gesproken, ik ken er natuurlijk nog een. Zo hebben Anne (ja, andere Anne, andere link) en ik al een tijdje mailcontact en gaan we binnenkort blogdaten. Iets met koffie en gezelligheid. Tenzij we elkaar in real live niet kunnen uitstaan natuurlijk, haha. *sips* Hm, ik moet zo meteen haar mail trouwens nog beantwoorden. Ze was zo lief om een tarot-legging voor mij te doen. Misschien moet ik met to-do lijsten gaan werken. Het afstrepen van taken werkt erg rustgevend, plus dat ik dan niet het risico loop iets te vergeten. Zoals mailen, of Wie is de mol terugkijken, of m’n kamer stofzuigen. Oh, en een shitload aan ‘huiswerk’ maken voor de colleges van aankomende maandag. Jep, I’m back on track. Geen lamlendig lui studentengedrag meer maar gewoon aan de bak. #zoueenstijdworden
Begint aan een to-do lijst
Oh wacht, eerst dit afmaken. 100 dingen tegelijk doen gaat toch nooit goed. Alhoewel, je kan prima je nagels lakken en ondertussen een serie kijken. Ik heb dus vorige week mijn nagels gelakt. Ver-schri-kke-lijk. Of is het ver-schrik-ke-lijk? Dubbel ‘k’ spreek je toch niet uit als een stotter… Tenzij je stottert. *sips* Anyways, ik lak dus nooit m’n nagels. Veel te veel gedoe. Oh, en het mocht niet op werk. Huh? Nou, kijk, als je in de horeca werkt mag je blijkbaar geen nagellak op. Iets met eten en hygiëne. Nu ik toch geen werk meer heb, kan ik lakken wat ik wil. ’t Is wel een gepriegel, maar uiteindelijk heb ik netjes binnen de lijntjes gelakt. XD Vriendlief vond het er best leuk uit zien, dus kocht ie gelijk een ander kleurtje voor me, haha. Het enige is dat ik me zo over-verwijfd voel met nagellak op. I mean, als het eenmaal zit, ben ik als de dood voor krasjes en beschadigingen aan m’n lak, want dan is het niet netjes meer. Vergelijk het met mannen die gaan janken als er een krasje op hun mooie nieuwe strak gelakte auto komt. Huilen! Niet dat ik huil om een krasje op mijn neatly polished nails, maar het is wel zuur om je uren durende lakwerk in een luttele kras te zien opgaan. Goed, tot zover mijn vrouwenpraat. *sips*
Interruption
Moeders kwam binnen en direct daarna volgde oudste zusje. Bijzonder genoeg zijn mijn zusjes alle drie vaker thuis dan op school. Zeer merkwaardig… De een meldt zich constant ziek omdat ze ‘geen zin heeft’, de ander heeft constant uitval, en het excuus van de jongste weet ik niet eens. Jongste zusje is trouwens ook het grootste zusje. God, wat is dat kind groot. Breed vooral. Ik heb een erg breed zusje… ’t Kind is groter en breder dan ik, en dan wel 8 jaar jonger. Ja hoor, middelste zusje knalt net een bericht in de familie-app: ze is morgen vrij van school. Alweer. Net als vandaag. Zeer merkwaardig… *sips
’t Is een leeg kopje
Ofwel, de koffie is op. Tja, zijn jullie weer verlost van dit geleuter in het wilde. Bis nächsten mal, meinen Freunden.
Geef een reactie