Koffietijd is een terugkerende rubriek die eigenlijk helemaal nergens over gaat. Het ‘vrije schrijven’, aka schrijven wat je denkt, staat centraal. Ik schrijf totdat mijn koffie op is. Grab a cup of coffee and think with me.
Koffie, how I love it. Worden jullie nog niet moe van mijn eindeloze geklets in het luchtledige? I mean, wat is er nou interessant aan een vrouwmens dat koffie drinkt? Vandaag sterke Senseo trouwens vanuit Casa di Robert. *sips*
Old habits
Vroeger las ik echt ontzettend veel. Twee van die dikke Harry Potter boeken had ik in een week uit. Gemiddeld las ik zeker 30 boeken per jaar, en nu… Nu lees ik minder boeken dan ik zou willen; nog niet eens 1 per maand. Het duurt ook langer, lees minder bladzijden in een uur, ben sneller afgeleid, en moet een passage dan opnieuw lezen. Very frustrating. *sips* Meer gaan lezen is op zich nog wel te tackelen; gewoon minder achter de laptop zitten, minder series kijken, en ‘gewoon’ een boek pakken. You know, omdat ik veel moet lezen voor mijn opleiding, en natuurlijk ook veel lees aan blogs – en ik vind het volgen van 30 blogs veel dus I really don’t get how one can follo 100 – heb ik daarna minder zin om nog meer te lezen. Zonde, want er zijn zoveel fantastische boeken!
Gisteren ben ik begonnen in Ontworteld van Naomi Novik. Robert lag allang te slapen toen ik tegen 1 uur eindelijk het boek weglegde. Wat is dit heerlijk geschreven zeg! Vlot en spannend, I love it! Het boek is overigens van mijn oudste zusje, en zij vond het daarentegen een klus om er doorheen te komen. Niet vlot, te beschrijvend/langdradig waardoor ze soms het verhaal kwijtraakte… Tja, smaken verschillen, denk ik dan. *sips* Ik ben een sucker voor fantasy-boeken en vind het geweldig om meegenomen te worden in een andere wereld, dus dat beschrijvende waardeer ik wel. Misschien moet ik toch de laptop vaker uit doen en weer gaan lezen. Wegvallen in een andere wereld heeft iets ontspannends, en ontspanning kan ieder mens wel gebruiken tegenwoordig.
Start een spel op
Ja over ontspannen gesproken dus, ik heb ook weer een oud nieuw spelletje ontdekt. Huh, oud nieuw? Roos, ben jij wel helemaal nuchter? Ja, kijk, het zit zo: enkele jaren terug speelde ik Hearthstone. Vervolgens ben ik daar 2 jaar mee gestopt, en nu speel ik het weer. Het is zo’n spelletje wat eigenlijk altijd hetzelfde is, en je vindt het een paar weken leuk, dan even niet, dan weer wel… That kind of game. Het spel is afgeleid van World of Warcraft characters. Het is een soort kaartspel waarbij je minions op een bord gooit en die de tegenspeler laat aanvallen. Degene die het eerste door zijn hp is, verliest. Kan het eigenlijk niet eens goed uitleggen, je moet het gewoon zien. *zoekt trailer*
Mocht je nou nog een nieuwe vorm van tijdverdrijf zoeken, meldt je dan aan via mijn link. Krijg jij een gratis pakje kaarten om te starten, en ik krijg ook iets. Volgens mij ook kaarten, maar pas als de speler level 20 bereikt ofzo. Ach, give it a try, if you please. 🙂 *sips* Ik krijg trouwens een nieuwe skin voor een van mijn characters. Hmm, toch iets minder boeiend dan ik dacht.
Uitspraak van de week
Oh ja, echt het vermelden waard! Robert en ik gingen gisteren stuk! We keken een fragment van ‘wat weet jij‘ en ineens komt er een stukje tussen waarin iemand zegt: “Jij bent nog te dom om te poepen.” Echt hoor, ik had het niet meer. Hoe bedenk je zoiets, hahaha. *sips*.
Let me think
ik had dus The Alchemist gelezen, prachtig boek, maar er staat iets in waar ik nog steeds niet over uit ben. *sips*
[blockquote align=”none” author=”The Alchemist”]Everything that happens once can never happen again. But everything that happens twice will surely happen a third time.[/blockquote]
Dus, als iets één keer gebeurd is, gebeurt het nooit meer. Hoe kan iets dan überhaupt een tweede keer gebeuren? Like, klopt die uitspraak zelfs maar en beetje? Als iets een tweede keer gebeurt is, gebeurt het sowieso een derde keer. Ja, oké, dat deel begrijp ik. Maar, alles dat één keer gebeurt… Als iets voor het eerst gebeurt, is het slechts één keer gebeurt, dus zou het niet nog een keer mogen gebeuren omdat het al die ene keer gebeurt is. Snap je dat ik hier vast op loop? Basically weet je dus nooit of iets wel of niet slechts eenmalig was, je weet enkel dat wanneer iets twee keer is gebeurt, je het nog een keer zult meemaken. #hersenbreker *sips*
Op, op, alles is op
Krijg ik me ineens een kinderliedje in m’n hoofd. Volgens mij van Samson en Gert, damn dat is lang geleden. #nostalgie Vanavond ga ik naar de bioscoop. Robert ook, maar we gaan allebei naar een ander film in een andere bios met andere mensen. Meneer wilde niet mee naar Beauty and the Beast, dus hij gaat naar Fast and Furious nummer zoveel. Zijn argument: vorig jaar zagen we de musical, de film is gewoon hetzelfde. Meh, daar ben ik het dus niet mee eens. Ja, het verhaal is hetzelfde, maar de vertoning is totaal anders. Maar hè, het is gewoon mijn favo Disney-verhaal/sprookje, dus ofcourse wil ik dat zien. Morgen de verjaardag van Roberts neefje, maandag een chilldag, en dan zit het Paasweekend er alweer op.
Geef een reactie