Dit paper heb ik geschreven in maart 2015 samen met een medestudent, en is beoordeeld met een 8. Bijlagen waarnaar wordt verwezen, zijn niet in dit blog opgenomen. Klik hieronder voor de PDF. Let me know what you think! 🙂
Oecumene, het religieuze eenheidsideaal
Samenvatting
Iedere gelovige verlangt toch naar God of het goddelijke? Dit basale punt is waar het bij religie eigenlijk om draait en toch is er zoveel onenigheid over. Alleen al binnen het christendom zijn zovele stromingen die allemaal net iets anders hun geloof belijden en allemaal net iets andere opvattingen hebben. Er wordt meer waarde gehecht aan de verschillen dan aan de overeenkomsten en ieder vindt dat de eigen manier ‘de enige manier’ is om te geloven. Als het begin van geloof het verlangen naar God is, dan begint iedereen toch hetzelfde? Echter, in de realiteit is de eenheid weg. Religie is versnipperd en elke splinter claimt de waarheid te kennen. Eenheid, dat is wat mist. Zo denkt de oecumenische stroming er ook over; een stroming die uit is op eenheid en verbondenheid binnen het christelijke geloof. In dit paper wordt aan de hand van twee casussen uitgewerkt wat de oecumene is, wat oecumenische beweging kenmerkt, en hoe het eenheidsideaal in de praktijk tot uiting komt. De twee oecumenische gemeenschappen die worden besproken zijn de Dominicuskerk te Amsterdam, en de gemeenschap van Taizé in Zuid-Frankrijk.
[blockquote align=”none” author=”Frère Roger, oprichter Communauté de Taizé.”]“In het diepst van ons mens-zijn ligt de hoop op een aanwezigheid, het stille verlangen naar gemeenschap. Laten we niet vergeten dat alleen al dit verlangen naar God het begin is van geloof”[/blockquote]
♥
Like what you read? Volg mij via Bloglovin, Facebook, Twitter, of Instagram!
Geef een reactie