Het OV, daar maak je vrienden mee!

Tegenwoordig is iedereen in de trein, of het OV an sich, alleen maar met zijn telefoon bezig. Ik idem. Hallo, je denkt toch niet dat we met elkaar gaan praten in de trein? Die is gek! Nee, we doen onze oordopjes in, muziek aan, en vervolgens kies je uit (1) stug naar buiten kijken, of (2) druk met je telefoon bezig zijn. WhatsApp, Facebook, Instagram, allemaal geliefde reismaatjes.

Praten met ‘wildvreemden’ is uit den boze. Alhoewel, hoe wildvreemd zijn wij eigenlijk van elkaar? De vrouw met wie je elke morgen in de bus zit, die je altijd vriendelijk groet, is zij wel zo’n vreemde? Of, de jongen bij die Kiosk die jou bijna elke ochtend weer van je hoognodige dosis cafeïne voorziet? In het leven, alleen al in het reizen met het OV, krijg je met veel mensen te maken. Een aantal van die mensen zie je regelmatig terug, en toch… Zelden gaat men een gesprek aan, de telefoon is belangrijker. Zelf merk ik het ook hoor. Je moet toch iets te doen hebben tijdens de reis, dus pak je je telefoon. Immers, het is ‘raar’ om zomaar iemand aan te spreken in de trein/bus/of op straat.

Apart eigenlijk, want mensen zijn zogenaamde sociale wezens en toch onttrekken wij ons aan interactie in het OV. Het is al een hel om te vragen of je naast iemand mag zitten, laat staan om hele gesprekken aan te gaan. “Waarheen gaat de reis?” Ask it, en je wordt me toch vuil aangekeken. Ja, en honestly, zelf zit ik ook echt niet altijd om gesprekken te wachten. Als ik ’s ochtends een kennis bij de bus zie staan, en ik slaap nog half, moet je eigenlijk niet met me praten. Maar, als je dan toch gaat kletsen, is het eigenlijk wel gezellig.

Trouwens, heb jij ook wel eens dat je wilt reageren op een iemand anders gesprek? Zo bizar… Dan hoor je iets, en moet je gniffelen, of je wilt ineens ook wat zeggen. Gisteravond was een stelletje aan het bakkeleien over hoe laat de bus zou komen. Volgens 9292 was de bus uitgevallen, maar omdat ik dezelfde bus moest hebben, wist ik dat het zogenaamde alternatieve reisadvies dezelfde bus was. Easy said, de bus kwam gewoon. Dus na een paar minuten een ja/nee spelletje te hebben aangehoord zei ik ook heel rustig: “Het alternatieve advies is dezelfde bus, dus hij komt gewoon.” Zij keek mij verbaasd aan, hij vroeg of ik ook ‘die kant’ op moest. Jep… Er kon wel een bedankje vanaf. Whoop whoop, interactie mensen.

Daarom was het maar al te leuk dat ik gisteren in de trein, tussen Zwolle en Zutphen, kennis heb gemaakt met Anne. Een ongeplande blogdate noemde ik het grappend. Pas tegen het einde van ons gesprek werd de blog genoemd, en Anne heeft ook pas één artikel, maar damn... Haar doel is prachtig. Anne tekent de verhalen op van vrouwen over de gehele wereld. Lees haar eerste artikel maar eens. 🙂

Anyways, ik had de hele dag gewerkt, had honger, en zat in de trein van 18.49 naar Roosendaal. Ik had even een simpele salade gescoord, because hunger is a hater. Goed, dus ik begin rustig aan mijn salade, toen Anne tegenover mij kwam zitten. Vriendelijk gezichtje, keek mij aan en zei: “Eet smakelijk.” Wow, dat gebeurt niet vaak meer. Zij pakte een broodje, dus ik reageerde met: “Jij ook.” We lachten wat, en ik weet nog steeds niet hoe, maar er ontstond een heel gesprek. Van Zwolle tot Zutphen, waar zij eruit moest, hebben we gekletst over van-alles-en-nog-wat. Voor buitenstaanders moeten wij zijn overgekomen als vriendinnen. We hadden het over werk, studie, schrijven, en we hebben we toch wat afgelachen. Als zij iets vertelde, deed dat mij denken aan… En zo hebben we ook menig herinnering besproken. Goh, het OV, daar maak je vrienden mee. 😉

We zouden eens vaker gewoon een babbeltje mogen maken met iemand die toevallig naast je zit in de trein. Misschien heb je dan ineens een hele gezellige reis. Even wat anders dan die mobiele telefoon, even geen Facebook, maar gewoon echte sociale interactie. Mijn ontmoeting met Anne was ontzettend leuk en heeft me ook erg goed gedaan. Ondanks mijn vermoeidheid, had ik zoveel energie gekregen van mijn reis. En zeg zelf, meestal is reizen alleen maar vermoeiender.

Overigens, dit is wel de week van de Anne’s op mijn blog. Haha, let’s state dat ik het nu wel over twee verschillende Annes heb. 😉 En iets zegt mij, dat ik de trein-Anne nog wel eens terug zal zien. 🙂

Heb jij nog leuke reisgesprekken gehad de laatste tijd? Of, wat is jouw leukste OV-ervaring?


__________
Bron afbeelding: Pixabay


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

18 reacties op “Het OV, daar maak je vrienden mee!”

  1. Morgaine avatar

    hahahahahaha wat leuk, nou ja, ik doe dus niets met mijn telefoon maar observeer graag, zowel buiten de trein als binnen in de trein, vaak moet ik lachen, meestal blijf ik wel alleen zitten ook, erg prettIig toch wel, maar soms inderdaad, mensen die hun tassen naast zich zetten en totaal geen moeite doen om dat weg te halen of zo dat je het moet vragen, de regels is, op de grond of je schoot en vrij maken die hap als het druk is.

    Ik zit natuurlijk vaker in de bus eventueel en ja daar kan ik hele leuke gesprekken hebben, ik help vooral moeders met zeurende kinderen, dan begin ik tegen het kind te kletsen bijv. en dan zijn ze stil, wie ben jij, en zo ontstaat er vaak een leuk gesprek over moederschap etc, en als ze dan horen dat de mijne alweer bijna 24 is, dan gaan ze open hoor, hahahaha

    Of oudere mensen, kun je ook fantastische gesprekken mee voeren, en mocht ik een lange reis te gaan hebben, dan heb ik meestal een boek in mijn tas zitten, dan ga ik lezen en dat zie ik toch ook nog best wel vaak, mensen die niet op hun telefoon zitten maar een roman lezen of de krant 😉

    Het OV, daar maak je inderdaad vrienden mee, sommige blijvend, anderen weer niet, leuk dat Anne ook een blog heeft, ik ga even kijken 😉

    X

    1. Roos avatar

      Deze zat dus weer in spam… :/

      Ik zet mijn tas liever niet op de grond (bah) dus zet hem wel naast me neer. Maar, zodra we ergens stoppen haal ik (meestal) mijn tas van de stoel zodat er gewoon iemand kan zitten. Rijden we verder en er zit niemand? Ja dan kan m’n tas weer terug. En anders houd ik ‘m gewoon op schoot hoor. 🙂

      Is ook leuk om zo gesprekken aan te gaan ja, via de kinderen. 😛 En lezen heb ik ook lange tijd gedaan, maar boeken maken m’n tas nog zwaarder, hahaha. Dus, had een e-reader op.. jawel, m’n telefoon. XD
      X

      1. Morgaine avatar

        van die tassen ben ik met je eens, zet ik ook altijd op schoot en zit ik bij het raam dan zet ik hem op het tafeltje als die leeg is of ik nog alleen ben, simpel. 😉 Ik had het dan ook over de regels en hoe mensen kunnen reageren als je dus naast hen wilt zitten, lol… en dan nog in hun telefoon zitten doen alsof ze je niet zien ook nog 😛 En boeken, je hebt dunne boeken en dikke boeken 😉

        1. Roos avatar

          Ah op die manier. Ja, soms reageren ze behoorlijk verontwaardigd omdat ze hun tas moeten verplaatsen… :/

          Hahahaha, ik heb weinig dunne boeken. XD

  2. Sabine avatar

    Ja echt dat ov in Nederland mis ik totaal niet. Mensen zijn echt onaardig! Hier in Colombia is het wat betreft organisatie niet echt goed, maar mensen zijn meestal wél vriendelijk. de weg vragen aan iemand, waar je er uit moet, hoe je het beste daar en daar komt, etc. Kun je allemaal vragen en levert altijd lieve reacties op. Mensen helpen elkaar ook, bijvoorbeeld door je grote tas op de schoot te zetten, dat soort dingen. Heel leuk. Binnenkort vertel ik er wat over op mijn blog trouwen!

    1. Roos avatar

      Heel verschillend inderdaad! Bij uitzondering kunnen mensen in NL wel sociaal zijn hoor. Mijn favoriete figuren zijn overigens de mensen die het logisch vinden om recht voor de deur van de trein te gaan staan. Er hoeven toch zeer geen mensen uit?
      Maaruh, ik ben benieuwd naar je blog. 🙂

  3. Elaintje avatar

    Haha, ja ik gebruik het ov echt om bij te lezen met blogs. Dat doe ik thuis namelijk nauwelijks. En daar ben ik dan heel actief mee bezig. Geen contact mogelijk op dat moment; -)

    1. Roos avatar

      Hahaha, ook een goede ja, blogs bijlezen. 😛

  4. די מריו avatar

    Ik zit de laatste jaren alleen maar in de trein samen met Shirel en/of Yaron. Dus je snapt.. ik heb geen tijd voor een telefoon en de hele trein heeft genoeg om te zien en te horen met de blagen. Maar dat maakt het vaak wel gezellig in de trein.

    Love As Always
    Di Mario

    1. Roos avatar

      Haha, geen rustige treinreizen voor jou dus. 😛

  5. ThreadsOfAnOldLife avatar

    Ik maak nooit gebruik van het OV dus in die zin kan ik ook geen vrienden maken, maar ik merk ook in andere situaties dat mensen eigenlijk helemaal niet zo sociaal zijn. Als ik hier in Belgie bijvoorbeeld met een willekeurige, wildvreemde bliepmiep aan de kassa een gesprekje aan wil gaan kijkt 4 op 5 me verschrikt aan… Tegenwoordig ben ik er dan dus ook maar terughoudend in…

    1. Roos avatar

      Heb je helemaal gelijk in! Online praat iedereen heel makkelijk met elkaar weg, soms zelfs op het botte af, maar in RL kan er amper een woord vanaf. Spreek zelf ook niet snel meer iemand aan. Zonde eigenlijk hè.

  6. Anne avatar
    Anne

    Tis wat met die Annes, hahaha 😉
    Ik ben het helemaal met je eens, trouwens. Aangezien ik me nu helemaal aan het oriënteren ben op een studie in Groningen moet ik regelmatig op en neer met de trein van Brabant naar Groningen (yess, ruim 3,5 uur treinen) en de laatste keer kwam ik zo’n leuk Gronings vrouwtje tegen. Grappig is dat hoor. Zij met d’r Gronings accent en ik met m’n zachte g. Ze had twinkelingen in haar ogen toen ze vertelde over haar kleinkinderen. Wat was het een mooi mens…

    Veel waardevoller dan telefoons en oortjes met muziek, als je het mij vraagt.

    1. Roos avatar

      Wat een mooie ervaring! Soms ontmoet je inderdaad de meest bijzondere mensen, je moet er alleen voor open staan. 🙂 Al moet ik eerlijk bekennen dat ik soms ook liever slaap/muziek luister/Whapp dan even sociaal doe. Beetje afhankelijk van het vermoeidheidsniveau, haha. 😛

  7. Lou-ann avatar

    Wat een onwijs leuk artikel en blog heb je geschreven! Ik ben via de andere Anne (om maar in de stemming te blijven) op je blog belandt en ben daar erg blij mee! Persoonlijk vind ik het altijd heerlijk om anderen te observeren en gesprekken af te luisteren (dan moet je maar geen privégesprekken voeren in een volle coupé hoor). Zelf durf ik niet zo goed een gesprek aan te snijden, maar als iemand anders een gesprek aansnijdt, dan klets ik de oren van je hoofd 😉 Xoxo

    1. Roos avatar

      Dankjewel. 🙂 En ja, somsis het echt geweldig om gewoon met anderen mee te luisteren, haha. Even een kijkje in het leven van… Net of je een boek leest. 😛

  8. Nesrin - Daily Cup of Bla Bla Bla avatar
    Nesrin – Daily Cup of Bla Bla Bla

    Het is dat ik niet meer zoveel met het OV reis maar ik snap dat opeens een vriendelijk gezicht/groet/eetsmakelijk dan opeens zo goed voelt. Leuk hoor al die Anne’s.

    1. Roos avatar

      Sowieso kan een eenvoudige begroeten iemand al heel veel goed doen. En ja, grappig hè, die Anne’s. 😛

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *