6x waarom je niet aan je werk hoeft te twijfelen

Je kent het vast wel: je werkt keihard aan een opdracht en bent met sommige delen best tevreden, maar ‘zal het wel goed genoeg zijn’? Deze gedachte demotiveert natuurlijk, en de meeste studie-opdrachten zijn al niet bijster leuk om te doen. Ik ervoer een hoop twijfel bij het schrijven van mijn laatste paper, welke ik gisteren heb ingeleverd. #fingerscrossed Nu moet ik eerlijk zeggen dat dit paper best interessante en pittige materie heeft, maar dat ik tijdens het schrijven alleen maar bezig was twijfelen.

Mijn paper gaat over syncretisme en het bahá’í-geloof. Dewattes? Precies! Paper komt binnenkort online. 😉 De bedoeling was dat we een theoretisch kader zouden schrijven, een casus zouden beschrijven, en de theorieën zouden toepassen op de casus. Ik heb al deze elementen in het paper verwerkt, maar wel ietwat anders dan wat de opdrachtbeschrijving was. Twijfel, twijfel, twijfel… Oh, en voor mijn casus heb ik waarschijnlijk niet eens de beste literatuur gebruikt.

Op een gegeven moment ga je zodanig aan jezelf twijfelen, dat je er liever mee stopt. Maar, eigenlijk kun je niet veel meer doen dan de beoordeling afwachten. Omdat meerdere mensen hier last van hebben, heb ik hierbij:

6 redenen waarom je niet aan je werk hoeft te twijfelen

Anders is niet altijd fout

Elk vak/elke opdracht/elke docent heeft bepaalde doelen die bereikt dienen te worden. Gelukkig leiden er meerdere wegen naar Rome. Als jij kan aantonen dat je de doelen van het vak beheerst, of dat je alle nodige elementen van een opdracht hebt verwerkt, is het meestal ook goed. Afwijken van wat de docent/de opdrachtgever aanvankelijk voor ogen had, kan geen kwaad en getuigt alleen maar van creativiteit. Je moet er echter wel voor zorgen dat je aan alle gestelde eisen voldoet.

Je kan niet meer doen dan je best

Als jij weet dat je er met de pet naar hebt gegooid, verwacht dan geen uitmuntende resultaten. Echter, als jij er keihard aan hebt gewerkt en tevreden bent over het resultaat, mag je trots op jezelf zijn! De ene opdracht ligt je beter dan de andere, en je hoeft echt niet altijd achten te halen. Besides, wie kijkt er later nou nog naar je cijferlijst? 😉

Twijfelen kost tijd en maakt gestrest

Onzekerheid mag, en het is altijd spannend wat het resultaat is van ingeleverd werk. Maar, tijdens het schrijven heeft het helemaal geen zin om je ergens druk over te maken. Het is immers toch nog niet af. Doordat je je zo druk maakt over ‘wat de opdrachtgever’ vindt, ben je veel tijd kwijt aan piekeren, waardoor het nog langer duurt voordat de opdracht af is. En, meer tijd nodig hebben, leidt tot meer stress.

Wees kritisch, maar niet te streng

Je moet natuurlijk goed werk leveren, dus wees kritisch jegens wat je produceert. Maar, sla hierin niet door. Als jij een tijdsplanning maakt en hierop uitloopt, maak je dan niet te druk over die extra tijd. Jezelf druk maken, leidt alleen maar weer tot onnodige stress. En, je mag soms ook best trots zijn op het werk wat je verricht. 😉

Werk aan één ding tegelijk

Terwijl je werkt aan onderdeel A, ben je in je hoofd al bezig met onderdeel B. Trust me, it ain’t gonna work. Richt je op een ding tegelijk en zorg dat dat goed of af is, liefst allebei, alvorens je naar het volgende onderdeel gaat. Het helpt mij altijd om lijstjes te maken van wat ik moet doen. Bij het paper bijvoorbeeld had ik de hoofdstukken verdeeld en begon ik het het theoretische kader, ofwel hoofdstuk 2, omdat dit de meeste prioriteit had. Dit kan ook met losse opdrachten. Schrijf alles op, maak prioriteiten, en werk het één voor één uit. Zorg wel dat je prioriteiten logisch zijn. Bij mij ging hoofdstuk 4 bijvoorbeeld over het toepassen van de theorieën op de casus, maar als je de theorieën en de casus nog niet hebt uitgewerkt, valt er weinig toe te passen en kom je dus nog nergens.

Less is more

Er is vaak zoveel informatie over iets te vinden, dat je alles in één verhaal wilt proppen. Want, stel dat je iets vergeet te benoemen. Ja, en daar ga je dus de mist in. Skippen kan geen kwaad, mits je weet waarom je iets niet vermeld. Zorg dat alles wat je schrijft functioneel is. Informatie die niet relevant is, hoef je ook niet te vermelden. It’s as simple as that. Dus, wees niet bang om dingen weg te laten. 😉

Keep in mind:

  • Gun jezelf pauze! Niemand kan eindeloos doorgaan. Daarbij, door jezelf soms even een pauze te gunnen, blijf je scherper. Als je te lang achter elkaar doorgaat, verslapt je focus en dat maakt de kwaliteit van je werk niet beter.
  • Drink en eet voldoende. Er is niets zo vervelend als afgeleidt raken door een rammelende maag. Zorg dat je voldoende eet en drinkt voor, en tijdens, het werken aan je opdracht. Tijdens het studeren knaag ik soms bijvoorbeeld op worteltjes.
  • Durf om hulp te vragen! Als je ergens niet uit komt, wees dan niet bang om iemand om hulp te vragen. Vaak heeft diegene een frisse blik op jouw werk, waardoor hij/zij met een ingeving kan komen waar jij zelf niet aan had gedacht. Ook voor het controleren van spelling en grammatica mag je best iemand vragen om even te proeflezen.

Last but not least, ik heb het nu specifiek over opdrachten en papers, maar hetzelfde geldt natuurlijk voor bloggen, vloggen, tekenen, enzovoorts. Zorg dat jij achter je werk kan staan, dan komt het vast goed!

Hoe ga jij om met stress en twijfel bij het maken van een opdracht? En, hoe blijf jij stressvrij?


Geplaatst

in

door

Reacties

14 reacties op “6x waarom je niet aan je werk hoeft te twijfelen”

  1. AroundSan avatar
    AroundSan

    Ik probeer altijd de stress en twijfel volledig los te laten door vooral geen vergelijkingsmateriaal te zoeken. Als ik bijvoorbeeld een opdracht moet maken voor mijn opleiding, dan wil ik er niets over zien van een andere student, puur omdat ik dan heel erg onzeker word omdat vaak mijn eigen uitwerking van de opdracht niet overeen komt met die van een ander. Dat is sowieso iets wat mij heel erg helpt! Verder probeer ik genoeg voor mezelf te zorgen in de zin van: wat lekkers, genoeg drinken en genoeg ontspanning tussendoor. Dat scheelt ook al een hoop!

    1. Roos avatar

      Bij mij is het juist andersom. Het werk van een medestudent geeft mij houvast. Ik heb vaak een voorbeeld nodig, waarna ik het vervolgens op mijn eigen manier kan doen.
      Iedereen werkt anders natuurlijk en jouw werk hoeft helemaal niet op dat van een ander te lijken om goed te zijn. Sterker nog, uniciteit boven alles. Wees creatief en vertrouw op jezelf. 🙂
      Goed dat je zorg draagt voor jezelf! Helpt inderdaad al heel veel. 🙂

  2. Sabine avatar

    Tijdens mijn studies was ik ook best onzeker over mijn werk, ik dacht vaak ´als het maar goed is´. Heel vervelend. Nog vervelender is dat het ook nog eens per docent verschilt hoe iets ontvangen wordt. Sommigen willen echt dat het precies aan de opdracht voldoet en houden alleen maar van één soort schrijfstijl. Iets waar ik behoorlijk van in de stress kan schieten. Met mijn blog is het anders. Omdat ik gewoon helemaal mezelf kan zijn zonder dat iemand controleert schrijf ik niet alleen beter, maar heb ik ook weinig stress. Veel leuker dan die opdrachten van studie hahaha

    1. Roos avatar

      Hahaha, bloggen is sowieso leuker dan een studieopdracht ja. 😛 Het is inderdaad lastig dat elke docent andere criteria hanteert; wanneer is er ruimte voor een eigen twist en wanneer niet… Uiteindelijk gaat het erom dat jij je als student ontwikkelt en laat zien dat je bepaalde kennis en vaardigheden bezit, of dat nu op ‘hun manier’ of jouw manier is. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan ‘jouw manier’ omdat een student/leerling dan ook echt laat zien dat hij/zij de stof begrepen heeft. 🙂

  3. Anne avatar

    Wat je eerste punt betreft:
    Laatst moesten we voor levensbeschouwing een super interessante opdracht doen. We moesten een artikel schrijven over metaforen voor technologische ontwikkeling (de grens tussen mens en techniek, en technologie als kind). En ik was zó enthousiast dat ik lekker aan het schrijven ging, en er een heel artikel uit mijn mouw vloog, wat niet precies aan de opdracht voldeed. Dus toen kreeg ik maar een 7. En dat is laag, voor levensbeschouwing althans…
    Altijd moeilijk: de balans tussen creativiteit en je aan de regels houden.

    1. Roos avatar

      En toch was het een 7 voor een artikel wat niet aan de opdracht voldeed. Doordat je hebt laten zien dat je wel de doelen beheerst, krijg je alsnog punten. En ja, het is inderdaad wat zuur, maar het is nog wel een voldoende. 🙂 Het is inderdaad ook gewoon lastig, die balans.

  4. די מריו avatar

    Ik blijf stressvrij omdat ik geen tijdsdruk aan mezelf opleg. Kom ik dan te laat? Nee, ik vertrek op tijd. Doe ik het goed… ja, anders had ik het wel anders gedaan. Leer ik dan nog wel iets bij. Ja wel, want je moet altijd open staan voor andere wegen.

    Love As always
    Di Mario

    1. Roos avatar

      “… anders had ik het wel anders gedaan.” Ja, dat is ook een mooie gedachte. Als het zo niet goed zou zijn, zou je het wel anders gedaan hebben. Het impliceert een soort onderliggend en fundamenteel zelfvertrouwen betreffende het eigen kunnen.
      Ik ben het ook helemaal met je eens dat je open moet staan voor andere wegen. Immers, er is altijd wel wat bij te leren. 🙂

  5. Morgaine avatar

    Er zijn andere wegen, creativiteit, je noemt ze allemaal, nu heb ik bij de Kunstlinie ooit een cursus gedaan in verschillende technieken en de opdrachten ik deed ze exact naar wat ik zag, en volgens hem klopte het nooit, ja duh, je bent nooit bij mij thuis geweest, jij ziet de perspectieven niet van hoe ik zit, wat ik zie, het klopte dus wel, maar goed…. ik lag vanaf dag 1 al in de clinch met die man…. hij vond dat ik ‘aardig’ kon tekenen en schilderen maar ik moest er maar niet mijn beroep van maken, hahahahaha

    X

    1. Roos avatar

      Hm, wel slecht dat een docent geen rekening houdt met perspectieven. En tja, je kan het nu eenmaal niet met iedereen vinden. 😛
      Trouwens, juist een kunstopleiding moet toch open staan voor creativiteit?

  6. Elaintje avatar

    Bij mij loopt de stress nooit zo hoog op dat ik niet meer aan werken toe kom. De twijfel herken ik wel, maar die hoort er gewoon bij. ik doe mijn best en meer kan ik niet doen. Ik hoef van mezelf gelukkig ook niet aan een hoge eis te voldoen, dat voorkomt een hoop stress haha.

    1. Roos avatar

      Mooie insteek. 🙂 Ik ben soms wat te perfectionistisch, en dat zorgt wel voor stress. Gewoon de lat lager leggen dus. 😛

  7. Claire Kilwinger avatar

    Ik was/ben ook van de voorbeelden en als ik dan klaar ben lijkt het helemaal niet meer op dat voorbeeld dus, helemaal goed haha. Maar ik heb ook dat vangnetje nodig 😀

    1. Roos avatar

      Ja precies! Even iets wat je de goede kant op helpt, zodat je er daarna zelf je eigen werk van kan maken. 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *