Ik heb flink wat meegemaakt in ‘de klas’ tijdens mijn avonturen op de Pabo. Enkele verhalen heb ik destijds moeten uitwerken. Aangezien ik (hopefully) na de zomervakantie weer het onderwijs in ga, leek het me leuk om deze verhalen te delen. Uiteraard heb ik de namen wat aangepast for privacy reasons. De kick-off is een verhaal wat afspeelt tijden mijn eerste stage (najaar 2011). Ik was net 17 en liep stage in een kleuterklas. Have fun readings
Vooraf
Van kwart voor 9 tot kwart over 9 hebben de kleuters altijd een inloop in de klas. De juf kletst dan even met een paar kinderen en met sommige ouders en de kinderen kunnen spelen met de materialen die de juf op tafel heeft gelegd. Soms zit de juf met een aantal kinderen ook aan een tafel een bepaalde activiteit te doen. Dit was weer eens zo’n inloopochtend…
Niet alweer hè…
“O nee hè,” dacht ik. “De dag is nog maar net begonnen en Dymairo is alweer bezig.” Dymairo is jongen van 6 jaar. Hij is blijven zitten in groep 2 en daardoor snel verveeld, want hij vind dat hij het allemaal al wel weet. Hij is druk, wilt altijd de baas spelen, en heeft snel ruzie met andere kinderen waarbij hij meestal ook slaat. Maar, hij kan ook erg behulpzaam zijn en hij is ook best slim.
De kinderen waren allemaal in de klas en begonnen druk te spelen. Dymairo was met Tristan en Ali, beide 5, aan het spelen met lego. Het leek allemaal goed te gaan. Ik hielp een aantal meiden met de puzzels die ze aan het maken waren en keek soms even de klas rond. Toen zag ik ineens dat Dymairo Tristan sloeg. “O, nee, nu al?” dacht ik. Ze waren nog geen half uur in de klas! Ik keek heel even naar de situatie, Dymairo was boos en Tristan huilde, en ik liep er toen naar toe.
Ik wenkte Dymairo en pakte Tristan vast om hem ondertussen te troosten. “Okee, wat is er gebeurd?” “Dymairo sloeg me,” snikte Tristan. Dymairo sputterde gelijk tegen: “Maar hij deed…” “Dymairo,” onderbrak ik hem rustig, “Mag je slaan?” “Nee, maar hij pakte mijn lego af en…” Dymairo moest even denken. “Dymairo,” begon ik weer, “Als Tristan iets af pakt betekent dat nog niet dat je hem mag slaan. Want slaan mag niet hè, dat weet je.” “Ja juf, maar…” “Ja, ik weet het, Tristan heeft wat afgepakt. Mag dat Tristan? Dingen afpakken?” Tristan keek me even aan en zei toen beteuterd: “Nee juf.” Ik keek beide jongens aan en vroeg of ze het goed konden maken met elkaar. Eerst zei Dymairo sorry voor het slaan, en daarna zei Tristan sorry voor het afpakken.
Maar, dit was niet de eerste keer dat Dymairo de dag slecht begon, dus hield ik hem nog even bij mij. “Goed van je dat je sorry gezegd hebt Dymairo,”zei ik. Hij keek nog steeds erg boos. “Oh oh, en daar moet ik dan straks nog een rekenles aan geven, dan moet ik hem echt niet zo boos hebben,” dacht ik. Ik vroeg Dymairo of wij een afspraak konden maken, want hij wist zelf ook dat hij wel vaker druk en boos was. “Dymairo, zullen wij afspreken dat je de rest van de dag probeert om zo goed mogelijk mee te doen? En als een kindje iets doet wat jij niet leuk vind ga je niet slaan maar kom je naar mij, of naar juf Nikkie of juf Hilde. Okee? Kan ik dat met jou afspreken?” “Jahaa,” zei hij, nog steeds boos. “Okee, dan houd ik jou daar ook aan hè. En Dymairo, kun je ook nog lachen? Je kijkt zo boos. Ik word er bijna bang van,” zei ik met een glimlach. Toen moest Dymairo ook lachen. “Vind je me echt eng?” en hij keek nog bozer. Ik keek even heel bang en moest toen lachen. “Wel als je zo boos kijkt. Kom, we gaan opruimen, juf Hilde wilt zo beginnen.” Hij ruimde, samen met Tristan en Ali, zonder morren de legobak op en ging op zijn stoel in de kring zitten.
De rest van de dag heeft hij zich voor zijn doen hartstikke goed gedragen. Hij had een keer weer een minder moment maar had toen genoeg aan een waarschuwing, waarbij ik hem even aan onze afspraak herinnerde en daarna deed hij ook weer actief mee. “Goh,” dacht ik aan het einde van de dag, “Dymairo kan het echt wel, niemand meer geslagen, goed meegedaan, wauw!” Ik was helemaal gelukkig. Een gezellige dag met Dymairo, een fijne sfeer in de klas doordat hij niet steeds gewaarschuwd hoefde te worden… Ging het elke dag maar zo!
♥
Geef een reactie