Ben ik rustig een beetje aan het browsen door opleidingen en cursussen, ‘cuz I’m never done learning, kom ik er ineens achter dat ik nog een blogje ‘moet’ schrijven vandaag. ‘Moet’ want ik wil graag elke dinsdag een blogje schrijven, en als ik zin heb schrijf ik er een of twee extra in de week. Dat zoeken en uitpluizen van opleidingen zal ik waarschijnlijk nog heel lang blijven doen; er zijn zoveel leuke opleidingen! Keuzestress? Nee hoor, totaal niet. Maar, je moet wel weten welke mogelijkheden er allemaal zijn. Overigens kijk ik nu enkel voor leuke extracurriculaire vakken. Mooi woord voor galgje trouwens.
Over extracurriculaire vakken gesproken: ik hebt echt een giller voor jullie! Alhoewel, eigenlijk is het ook best gênant en onnozel, en hét voorbeeld van slecht studentengedrag… Ik doe nu toch een extra vak? Communicatieklassiekers heet het, en ik dacht dus dat dat ging over ‘communiceren’. Je weet wel, hoe mensen met elkaar praten enzo. Ik dacht theorieën over gespreksvoering te krijgen. Domper! Communicatiewetenschap gaat blijkbaar over media-communicatie. Wist ik veel! Anyways, op zich is het een best interessant vak, maar mijn motivatie lag de afgelopen weken onder een steen. Dus, ik ben bij slechts 2 van de 10 colleges aanwezig geweest foei Roos en heb de benodigde literatuur niet echt gelezen. Wél heb ik heel netjes een soort mini-samenvatting gemaakt van alles wat op de powerpoints van de docenten stond, zodat ik toch wat theorie binnen zou krijgen. As I said, het is best interessant. Trouwens, dat stuk over waarom nieuws eigenlijk nieuws is, komt dus van zo’n college. Binnenkort zal ik nog wel een paar theorieën uitschrijven, want interesting. Waarom ik er dan toch niks voor deed? Luiheid, I guess. Kon me er gewoon niet echt toe zetten. Maar, nu is het dus zo: vanochtend had ik het tentamen en dat heb ik voorbereid puur op mijn eigen vage samenvatting. Guess what: heb ik het waarschijnlijk nog gehaald ook. Wat een giller! Na het tentamen kwamen de antwoorden online zodat je een indicatie kreeg van hoe je het gemaakt had. Volgens mijn berekeningen, zit ik net boven de 6, dus heb ik mijn studiepunten binnen. Echt hoor, ik had het niet meer. Worst student actie ooit, en dan toch het tentamen halen. #doeditvooralnietnaenweeseenbravestudent!
Overigens was afgelopen vrijdag mijn laatste werkdag. Roos hier is nu officieel werkloos, dus ik zoek nieuw werk. Logisch, nietwaar? Dus zoek jij nog een leuke en gezellige huiswerkbegeleider voor je kids/neefje/nichtje/kleinkind/buurkind/petekind/een random kind, neem dan vooral contact op. Uiteraard werkt dat zo niet, maar als je toevallig aan mij denkt bij een leuke vacature, let me know. Eigenlijk is het ook wel raar om na twee jaar bij hetzelfde bedrijf te hebben gewerkt, een concern wat je hebt helpen opbouwen, om daar ineens niet meer te werken. Ondanks dat ik al wist dat ik niet mijn hele leven bij Avontura zou werken, ontwaakte ik zaterdag toch wel wat gedesillusioneerd bij het idee dat het nu voorbij is. Tja, toch weer twee jaar van m’n leven, zoals paps het verwoordde.
Oh trouwens, nu ik toch aan het ouwehoeren ben, Joost heeft mijn mailboxen gefixed. Joost? Ja, mijn personal ict-man. Het lijkt mij wel leuk om ‘het team’, dus Joost en Felicia, een eigen voorstelpagina te geven. Ze krijgen ook een eigen mailbox, dus tja… Bij deze dan: als je op difficulties stuit hier op roosdenkt.nl (denk aan errors, lange laadtijd of het helemaal niet laden van pagina’s,) stuur dan een mailtje naar ict@roosdenkt.nl. Zou ik je erg dankbaar voor zijn, want zo help jij mij (en vooral Joost) om mijn site te verbeteren achter de schermen! Verder ben ik zelf nu mailbaar via: info@roosdenkt.nl. De mailbox voor Felicia komt pas als ze ook daadwerkelijk wat aan mijn site gedaan heeft, en dat was meer haar eigen idee dan dat van mij.
Over Joost gesproken… De vriend van een andere vriendin van me, Ines, heet ook Joost. Dus, afgelopen weekend zei ik tegen Ines dat Joost mijn mailbox had gefixed, en ‘haar’ Joost keek me verbouwereerd aan en had geen idee wat hij zou moeten hebben gefixed. See, and I think that’s funny. Een beetje Joost-verwarring creëren, je moet toch iets met je leven, haha.
Hoe hoor je trouwens waar de klemtoon zit in een woord? Gisteren had ik het er nog over met paps; ik ken die grammaticaregels wel, maar het is knap lastig om ’theorieën’ goed te schrijven (met of zonder extra ‘e’?) als je niet hoort waar die freaking klemtoon dan zit. Ik onthoud dus gewoon woordbeelden en schrijf meervouden als ‘financiën’, ’tweeën’, maar ook een woord als ‘creëren’ vanuit mijn geheugen. Knap vermoeiend en zeker niet veilloos. I mean, er is een vet handige not grammatica-regel die ik ook kan uitleggen, maar waar de piep zit dan steeds die klemtoon? Als mensen een woord met nadruk zeggen, ja dan hoor ik het wel, maar anders? Keine ahnung. #grammarfail Dus, heb jij dé klemtoonidentificatietip,dan hoor ik het graag! En nee, dat rode kriebeltje onder een woord is niet de oplossing om te leren spellen of om grammatica te leren. Sterker nog, ik vind dat het taalgebruik sterk verloedert dankzij het digitale schrijven. Immers, waarom zou je leren spellen als de pc het wel voor je oplost? #taalfrustratie
Wauw, ik zit al ruimt over de 900 woorden. Tijd om af te ronden. Wat een gezwets hè? En dan had ik nu niet eens koffie… 😉
Q: Wat is jouw joie de vivre moment van vandaag?
♥
Bron afbeelding: Death to Stock.
Geef een reactie