Interviewen voor dummies

Etiquette voor interviewen, zal dat er zijn? I wonder… De afgelopen dagen heb ik 5 interviews gehouden, en elke keer weer was ik net zo nerveus. Voor het project omtrent Lady Gaga was het nodig om mensen te interviewen over hun big idol, and so I did. Twee interviews via Skype, en drie in real life. Echter, na al dat interviewen, heb ik zo het gevoel dat ik een hele slechte reporter zou zijn. 😉

Interviewen, the basics

Een interview is een situatie waarbij persoon 1 vragen stelt aan persoon 2. Nu ben ik het type dat vaak ook reageert en er meer een gesprekje van maakt, waardoor een interview (onnodig?) langer duurt. Enkel vraag > antwoord ben ik niet heel goed in. Damn, ik zou dus een slechte journaliste zijn. Immers, is het niet de bedoeling om zo snel mogelijk zo veel mogelijk informatie te vergaren?

Er zijn verschillende soorten interviews; gestructureerd, semi-gestructureerd, en open. Bij gestructureerde interviews werk je vrij strak een lijst met vragen af, bij semi-gestructureerde interviews zijn de vragen ook je leidraad maar mag je er nog ietwat van afwijken, en een open interview behandeld gewoon thema’s/topics en baseert zich op doorvragen die opkomen naar aanleiding van het gesprek. Wij hanteerden een semi-gestructureerde vragenlijst, alleen dat doorvragen… Kinda difficult.

Doorvragen zou professioneel moeten gebeuren en selectief. Ofwel: je vraagt door op iets waar je meer informatie over wilt omdat het relevant is voor je onderzoek. Tja, en dan kom ik aan… Ik vraag door op dingen die ik interessant vind, ook als het eigenlijk niet direct met het onderzoek te maken heeft. Gewoon omdat een opmerking interessant is, of omdat ik me in de persoon interesseer. Het levert ook een hoop non-info op, maar mijn interviews waren in ieder geval wel gezellig! Gelukkig kreeg ik van de geïnterviewden ook terug dat ze mijn manier van interviewen fijn vonden.

“Regels”

Nu zijn er dus een aantal ‘regels’, of ‘interviewtechnieken’, die je zou moeten toepassen. Bijvoorbeeld:

  1. Meer luisteren dan dat je praat. Oké, deze is erg logisch en dat lukt me dan ook nog wel aardig. Als ik een eigen reactie geef op iets wat de geïnterviewde zegt, is dat ook nooit een ontiegelijk lange reactie.
  2. Stel duidelijke vragen. No shit Sherlock. Bij het voorbereiden van de vragen hebben we zoveel mogelijk geprobeerd om logische, eenduidige vragen te formuleren. Daarnaast heb ik enkele vragen ook wel eens geherformuleerd als iemand moeite had om de vraag te beantwoorden.
  3. Laat je eigen mening niet doorschemeren. Lijkt me ook logisch.
  4. Vul geen antwoorden in. Hier ga ik nog wel eens de mist in. Dan heeft iemand iets gezegd waardoor ik een deels ingevulde vervolgvraag stel. Iets als… “Dus ik mag aannemen dat jij…” Oké, het is wel een controlerende vraag, maar alsnog ingevuld. Ook heb ik wel eens dat als iemand naar woorden zoekt, ik diegene ga ‘helpen’. Zo plaats je de ander woorden in de mond en mis je de eigen authentieke reactie waarnaar men zocht. Hier probeer ik me dus heel erg van bewust te zijn tijdens een interview.
  5. Houd rekening met emoties. Ja dit gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer. Aangezien enkele interviews via Skype gingen, is het lastig om emoties goed in te schatten. Bij een interview liepen de emoties behoorlijk hoog op, en ja… Wat doe je dan? In real life kun je daar toch wat makkelijker op inspelen dan digitaal. In dit geval vroeg ik of de betreffende persoon behoefte had aan een pauze, en verbraken we de verbinding. 10 minuten later hervatten we het Skype-interview.
  6. Iets met lichaamstaal… Al wordt dat al snel onnatuurlijk als je er op gaat letten.

Interviewen voor dummies

Nu vond ik interviewen best spannend en onwennig, ondanks dat ik het al meerdere keren gedaan heb. De eerste ontmoeting en de afsluiting, daar zie ik vooral tegenop. Het vragen stellen staat immers al (gedeeltelijk) vast, maar iets afronden zonder dat het te abrupt is, vind ik nog lastig. Uiteindelijk hebben wij onze eigen interviewformat opgesteld met wat ‘regels voor dummies’ om het interview in te leiden en af te ronden.

  • Stel jezelf voor en vertel waar het onderzoek over gaat;
  • Schets de lijn van het interview, zodat de ander weet wat hij/zij kan verwachten;
  • Vraag of de ander akkoord is met het opnemen van het gesprek. Opnames zijn ontzettend fijn! Doordat je niet constant aantekeningen loopt te maken, kun je je meer richten op de persoon en beter luisteren en doorvragen.;
  • Benadruk dat de geïnterviewde anoniem blijft;
  • Biedt ruimte voor vragen, zowel vooraf als achteraf;
  • Vraag of de geïnterviewde interesse heeft in het eindartikel. Tja, ik zou ook willen weten waaraan ik meewerk, dus eigenlijk vind ik dit zelf alleen maar netjes. Al mijn geïnterviewden waren ook erg geïnteresseerd en willen graag het eindartikel ontvangen.
  • Bedank de geïnterviewde voor zijn/haar tijd en openheid!

Overigens, zelf ben ik dan nog zo dat ik graag iets terug wil doen. Gisteren vond een interview plaats op een terrasje, dus betaalde ik de koffie. Easy and neat. Interviewen is eigenlijk niet iets voor dummies. Het vraagt voorbereiding; je moet weten wat je wilt vragen, de onderzoeksfocus goed in je hoofd hebben, en ook al wat van het onderwerp af weten. Iemand vragen stellen over Lady Gaga terwijl je geen idee hebt wie dat is, won’t work. Zonder enige achtergrondinfo heb je namelijk geen basis om op door te vragen. Interviewen vraagt meer techniek en voorbereiding dan een een gewoon gesprek of het stellen van een vraag.

[blockquote align=”none” author=”Jim Lehrer”]There’s only one interview technique that matters… Do your homework so you can listen to the answers and react to them and ask follow-ups. Do your homework, prepare.[/blockquote]

Heb jij wel eens iemand geinterviewd? Of: ben jij wel eens geïnterviewd? Hoe ging dat?


Like what you read? Volg mij via Bloglovin, Facebook, Twitter, of Instagram!

 


Geplaatst

in

door

Reacties

14 reacties op “Interviewen voor dummies”

  1. Rob Alberts avatar

    Ik heb journalisten in het verleden te woord gestaan.
    Vaak was er in het artikel toch weinig terug te lezen.

    Maar de betaling van journalisten is ook niet altijd even goed.
    Een lang interview geeft weinig tijd voor aanvullende research.
    Maar ook weinig tijd om een leesbaar stuk te schrijven.

    Vriendelijke groet,

    1. Roos avatar

      Moet eerlijk zeggen dat van een uur interview, ik maar enkele minuten aan ‘bruikbaar materiaal’ heb, dus kan me ergens wel voorstellen dat je weinig van jezelf terug las.
      De tijdsdruk is inderdaad erg belemmerend voor onderzoekers en dat is zonde omdat er dan inderdaad geen ruimte is voor aanvullend onderzoek. Gemiste kansen, zo af en toe!

  2. Anne avatar
    Anne

    De regels (eerste set) komen me akelig bekend voor haha – toevallig de laatste opdracht die ik voor mijn afgelopen studie heb uitgevoerd. Ik moet zeggen dat ik er niet zo’n moeite mee had.. ’t verliep allemaal smooth en ik kreeg alles te weten dat ik moest weten -al moest ik er soms wel een eeuwigheid op wachten.. Damn sommige mensen zijn lastig met afspraken nakomen xD.

    En of jij nou zo’n slechte journalist zou zijn betwijfel ik ook; met een gesprek stel je iemand toch meer op zijn/haar gemak dan met enkel voorgekauwde vragen, denk ik. Niets vervelender dan een rij aan vragen en steeds een obvious richting ingestuurd worden zodat je verhaal maar half wordt gehoord. ’t Gaat er toch juist om dat je een duidelijk beeld krijgt? Netjes trouwens hoe je met ‘emoties’ bent omgegaan, daar heb ik zelf -gelukkig- niet mee hoeven dealen 😉

    1. Roos avatar

      Hahaha, of mensen die een antwoord geven dat totaal niet met de vraag te maken heeft, dan duurt het ook wel even voordat je alle nodige info hebt. 😛
      Je hebt een punt, en zelf vond ik het ook relaxter zo. Zou mezelf ook bar ongemakkelijk voelen als iemand alleen maar vragen blijft stellen en inderdaad 1 richting op pusht.

  3. Morgaine avatar

    Gosh, heb ik het weleens gedaan, ja met mijn beste vriendin denk ik, maar ook op school, elkaar, dat is al zolang geleden. Ik zie het ook als ik heb een vragenlijst, ik stel mijn vragen ik luister en probeer er een verhaal van te maken, net als een tag op blog? whahahaha

    Ben ik geïnterviewd? Ja ook, vast en zeker wel, maar vraag mij niet meer waarom en waarvoor, ooit heb ik zelfs in de Flair gestaan, met foto en interview, erg mini mini, maar toch, leuke ervaring.

    X

    1. Roos avatar

      Net als een tag, goeie! Al is een tag meer een zelf-interview. 😛
      Leuk van de Flair trouwens – of had ik dat al moeten weten? Hehe… Mini of niet, in een tijdschrift staan is toch ‘cool’. 🙂

      1. Morgaine avatar

        Hahahaha weet je Roos, ik zie elke vragenlijst, of je die nu aan jezelf stelt of een ander, als een interview, vragenlijst is interview, in mijn hersenpan dus, zelfs bij een arts of wat dan ook, als men vragen stelt, is het een interview 😉

        En de flair, neuh… als ik eraan denk zal ik hem eens opzoeken natuurlijk heb ik een officiele copy opgestuurd gekregen ooit, is lang geleden 😀

        X

  4. Cecily avatar

    Herkenbaar. Ik moest leren interviewen op mijn vorige opleiding, slaagde niet echt. Ik geef mijn autisme daar de schuld van. 😛

    1. Roos avatar

      Hahaha, mijn interviews waren ook eerder gezellig dan ‘professioneel’. 😛 Waar liep het bij jouw mis?

      1. Ces avatar

        IHet lukt niet om door te vragen… M’n hersenen zijn niet geprogrammeerd om snel een vervolgvraag te bedenken en te stellen. Het heeft dus ook wel echt met mijn autisme te maken. En vragen stellen is soms gewoon nogal lastig. Geïnterviewd worden zou nog veel lastiger zijn, want door autisme heb ik veel moeite met ‘directe’ vragen. Waardoor één-op-één gesprekken ontzettend moeilijk kunnen zijn.

        1. Roos avatar

          Ah ja, dat maakt het inderdaad wel lastig! Zouden schriftelijke interviews voor jou dan ‘makkelijker’ zijn? Overigens moet ik zeggen dat je nu een behoorlijk uitgebreid antwoord geeft. 😉

          1. Ces avatar

            Schriftelijk is geen enkel probleem.

  5. Sabine avatar

    Leuk! Ik heb precies dit moeten leren tijdens mijn opleiding pedagogiek 🙂

  6. […] voor een studieopdracht. Leuk! Kan me niet herinneren dat ik ooit geïnterviewd ben, eerder dat ik de interviewer was. *sips* Na de beoordeling zal ik m’n scriptie ook online zetten. Het is best een flink […]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *