Etiquette voor interviewen, zal dat er zijn? I wonder… De afgelopen dagen heb ik 5 interviews gehouden, en elke keer weer was ik net zo nerveus. Voor het project omtrent Lady Gaga was het nodig om mensen te interviewen over hun big idol, and so I did. Twee interviews via Skype, en drie in real life. Echter, na al dat interviewen, heb ik zo het gevoel dat ik een hele slechte reporter zou zijn. 😉
Interviewen, the basics
Een interview is een situatie waarbij persoon 1 vragen stelt aan persoon 2. Nu ben ik het type dat vaak ook reageert en er meer een gesprekje van maakt, waardoor een interview (onnodig?) langer duurt. Enkel vraag > antwoord ben ik niet heel goed in. Damn, ik zou dus een slechte journaliste zijn. Immers, is het niet de bedoeling om zo snel mogelijk zo veel mogelijk informatie te vergaren?
Er zijn verschillende soorten interviews; gestructureerd, semi-gestructureerd, en open. Bij gestructureerde interviews werk je vrij strak een lijst met vragen af, bij semi-gestructureerde interviews zijn de vragen ook je leidraad maar mag je er nog ietwat van afwijken, en een open interview behandeld gewoon thema’s/topics en baseert zich op doorvragen die opkomen naar aanleiding van het gesprek. Wij hanteerden een semi-gestructureerde vragenlijst, alleen dat doorvragen… Kinda difficult.
Doorvragen zou professioneel moeten gebeuren en selectief. Ofwel: je vraagt door op iets waar je meer informatie over wilt omdat het relevant is voor je onderzoek. Tja, en dan kom ik aan… Ik vraag door op dingen die ik interessant vind, ook als het eigenlijk niet direct met het onderzoek te maken heeft. Gewoon omdat een opmerking interessant is, of omdat ik me in de persoon interesseer. Het levert ook een hoop non-info op, maar mijn interviews waren in ieder geval wel gezellig! Gelukkig kreeg ik van de geïnterviewden ook terug dat ze mijn manier van interviewen fijn vonden.
“Regels”
Nu zijn er dus een aantal ‘regels’, of ‘interviewtechnieken’, die je zou moeten toepassen. Bijvoorbeeld:
- Meer luisteren dan dat je praat. Oké, deze is erg logisch en dat lukt me dan ook nog wel aardig. Als ik een eigen reactie geef op iets wat de geïnterviewde zegt, is dat ook nooit een ontiegelijk lange reactie.
- Stel duidelijke vragen. No shit Sherlock. Bij het voorbereiden van de vragen hebben we zoveel mogelijk geprobeerd om logische, eenduidige vragen te formuleren. Daarnaast heb ik enkele vragen ook wel eens geherformuleerd als iemand moeite had om de vraag te beantwoorden.
- Laat je eigen mening niet doorschemeren. Lijkt me ook logisch.
- Vul geen antwoorden in. Hier ga ik nog wel eens de mist in. Dan heeft iemand iets gezegd waardoor ik een deels ingevulde vervolgvraag stel. Iets als… “Dus ik mag aannemen dat jij…” Oké, het is wel een controlerende vraag, maar alsnog ingevuld. Ook heb ik wel eens dat als iemand naar woorden zoekt, ik diegene ga ‘helpen’. Zo plaats je de ander woorden in de mond en mis je de eigen authentieke reactie waarnaar men zocht. Hier probeer ik me dus heel erg van bewust te zijn tijdens een interview.
- Houd rekening met emoties. Ja dit gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer. Aangezien enkele interviews via Skype gingen, is het lastig om emoties goed in te schatten. Bij een interview liepen de emoties behoorlijk hoog op, en ja… Wat doe je dan? In real life kun je daar toch wat makkelijker op inspelen dan digitaal. In dit geval vroeg ik of de betreffende persoon behoefte had aan een pauze, en verbraken we de verbinding. 10 minuten later hervatten we het Skype-interview.
- Iets met lichaamstaal… Al wordt dat al snel onnatuurlijk als je er op gaat letten.
Interviewen voor dummies
Nu vond ik interviewen best spannend en onwennig, ondanks dat ik het al meerdere keren gedaan heb. De eerste ontmoeting en de afsluiting, daar zie ik vooral tegenop. Het vragen stellen staat immers al (gedeeltelijk) vast, maar iets afronden zonder dat het te abrupt is, vind ik nog lastig. Uiteindelijk hebben wij onze eigen interviewformat opgesteld met wat ‘regels voor dummies’ om het interview in te leiden en af te ronden.
- Stel jezelf voor en vertel waar het onderzoek over gaat;
- Schets de lijn van het interview, zodat de ander weet wat hij/zij kan verwachten;
- Vraag of de ander akkoord is met het opnemen van het gesprek. Opnames zijn ontzettend fijn! Doordat je niet constant aantekeningen loopt te maken, kun je je meer richten op de persoon en beter luisteren en doorvragen.;
- Benadruk dat de geïnterviewde anoniem blijft;
- Biedt ruimte voor vragen, zowel vooraf als achteraf;
- Vraag of de geïnterviewde interesse heeft in het eindartikel. Tja, ik zou ook willen weten waaraan ik meewerk, dus eigenlijk vind ik dit zelf alleen maar netjes. Al mijn geïnterviewden waren ook erg geïnteresseerd en willen graag het eindartikel ontvangen.
- Bedank de geïnterviewde voor zijn/haar tijd en openheid!
Overigens, zelf ben ik dan nog zo dat ik graag iets terug wil doen. Gisteren vond een interview plaats op een terrasje, dus betaalde ik de koffie. Easy and neat. Interviewen is eigenlijk niet iets voor dummies. Het vraagt voorbereiding; je moet weten wat je wilt vragen, de onderzoeksfocus goed in je hoofd hebben, en ook al wat van het onderwerp af weten. Iemand vragen stellen over Lady Gaga terwijl je geen idee hebt wie dat is, won’t work. Zonder enige achtergrondinfo heb je namelijk geen basis om op door te vragen. Interviewen vraagt meer techniek en voorbereiding dan een een gewoon gesprek of het stellen van een vraag.
[blockquote align=”none” author=”Jim Lehrer”]There’s only one interview technique that matters… Do your homework so you can listen to the answers and react to them and ask follow-ups. Do your homework, prepare.[/blockquote]
Heb jij wel eens iemand geinterviewd? Of: ben jij wel eens geïnterviewd? Hoe ging dat?
♥
Like what you read? Volg mij via Bloglovin, Facebook, Twitter, of Instagram!
Geef een reactie