Documentaires zijn saai! Althans, dat dacht ik altijd. Saai, niks aan, een hoop blabla voor niks. Tja, als je hoopt op een uitermate boeiende film met een verhaallijn voor suspense, moet je inderdaad geen documentaire kijken. Echter, de laatste jaren – misschien is het toch de leeftijd, haha – ontdekte ik dat documentaires helemaal niet zo saai zijn; ze zijn juist uitermate interessant en leerzaam, stimuleren je om zelf over onderwerpen na te denken, en ze zijn goed voor wat algemene ontwikkeling/kennisverwerving. Mijn voorkeur gaat uit naar sociaal-culturele docu’s, medisch-ethische docu’s, en uiteraard docu’s over religie en spiritualiteit. Een aantal van deze documentaires heeft zo’n indruk op me gemaakt, me aan het denken gezet, dat ik jullie graag een aantal kijktips meegeef via deze blog! Overigens zijn alle documentaires die ik hieronder noemen (nog) te bekijken via Netflix – behalve ‘Ongeneeslijk oud’.
1. End Game (2018)
Deze documentaire gaat over hoe men naar de dood kijkt. De filmmakers brengen enkele mensen in beeld die ofwel een ervaring hebben meegemaakt waardoor zij anders naar de dood zijn gaan kijken, ofwel op sterven liggen. Een van de gevoelige vragen die voorbijkomen wordt door een arts gesteld aan de familie van een vrouw die op sterven ligt: “Geven jullie toestemming voor een autopsie zodat we kunnen onderzoeken wat de kanker precies heeft gedaan?” Wat is het lastigste aan deze vraag; het nadenken over de autopsie of het feit dat dit betekent dat de betroffene dan is overleden? Ook de patiënten worden bevraagd over hun situatie. Wat mij in het bijzonder trof was deze uitspraak van een vrouw genaamd Mitra: “I promised to be okay… I promised to be fine… But I am not. I’m not keeping my promise.”
Emotioneel, informatief, en zeer gevoelig vastgelegd. Deze docu is prachtig en zeker een aanrader. Honestly heb ik ook wel een traan gelaten, dus het kan geen kwaad een tissue bij de hand te hebben.
[blockquote align=”none” author=”B.J. Miller”]”We are wired to run away from death. But dying is a part of life.”[/blockquote]
2. Ongeneeslijk oud (2010)
Deze documentaire heb ik gekeken toen ik mijn scriptie-onderzoek deed. In deze documentaire volgde Margo Donkervoort een kennis van haar: Ans Nieuwenburg-Bron. Ans, toen 93 jaar, vertelt in deze docu over haar leven en waarom zij er klaar mee is. Ze gaf een prachtige metafoor: “Ik zeg altijd, het is te vergelijken met een feest. Het is zo’n feest geweest, en op een bepaald moment… Is het klaar, wil je naar huis.” De manier waarop Ans vertelt, de redenen die zij aandraagt om uit het leven te willen stappen… Het is erg mooi in beeld gebracht en ik voelde ontzettend met haar mee. Wie is de regering om iemand te dwingen door te gaan met leven? Tja, deze docu was dan ook een goede bron voor mijn scriptie en tevens een aanrader voor iedereen die in dit onderwerp geïnteresseerd is. Het is wel echt gericht op één persoon en haar ervaringen en niet zozeer op een wetenschappelijke (informatie)basis.
3. Take Your Pills (2018)
Anne raadde mij deze documentaire aan, en op mijn beurt geef ik deze kijktip door! 🙂 Het gaat over het gebruik van medicatie als Adderall en Ritalin (methylfenidaat) onder studenten. De eerste helft van de docu maakte mij ontzettend giftig. Er werd een heel eenzijdig beeld geschept, alsof iedereen met zo’n wonderpilletje ineens betere cijfers zou gaan halen. Voor mij is het pilletje een hulpmiddel om me te kunnen concentreren in plaats van elke 10 tellen weer wat anders te zien/doen. Hogere cijfers door een pil, onzin! Meer focus en daardoor beter kunnen leren, ja! Doordat je beter kan leren hogere cijfers halen? Kijk, nu komen we ergens. Anyways, Roos was boos. Totdat… De nuance kwam. De wetenschap achter de werking van deze medicijnen, wat het doet voor mensen met ADHD/ADD, waarom studenten deze medicatie graag (zwart) slikken, etc.
Informatief, enigszins provocerend – voor mij in ieder geval, haha – en het kijkt makkelijk weg. Vooral het neurologische stuk over de werking van de medicatie vond ik heel erg boeiend. Het is in elk geval een actuele docu die een ‘probleem’ aankaart in de Amerikaanse maatschappij, al wordt hier in Nederland ook onder studenten gehandeld in Ritalin.
4. Patterns of Evidence: Exodus (2015)
Dit is de documentaire die ik vorige week tijdens de koffie noemde. Een religieus-historische documentaire met een persoonlijk tintje; de filmmaker Tim Mahoney stelde zichzelf vragen bij de waarheid van de Exodus en ging naar Egypte om met verschillende wetenschappers en niet-wetenschappers te praten. Zou hij bewijs kunnen vinden dat aantoont dat de Exodus daadwerkelijk heeft plaatsgevonden? Het blijkt dat voornamelijk de plaatsing in de tijd een cruciale rol speelt binnen het debat over het wel of niet plaats hebben gevonden van de Exodus. De gebeurtenissen van Exodus worden gekoppeld aan de tijd van Ramses de tweede terwijl Mahoney in zijn docu bewijs aandraagt dat de Exodus veel eerder in de tijd geplaatst dient te worden. Het is een vrij lange (2 uur) documentaire en af en toe wat traag, maar de beelden zijn prachtig en de argumentatie is erg goed te volgen. Interessant stukje geschiedenisonderzoek, ongeacht of je wel of niet achter Bijbelverhalen staat.
5. The Bleeding Edge (2018)
Deze documentaire vond ik ronduit schokkend. De farmaceutische industrie ligt constant onder vuur, kent vele protocollen en testfasen, en wordt vaak aansprakelijk gesteld. Totaal het tegenovergestelde gebeurt bij medische apparatuur. Als een product lijkt op iets wat al op de markt is, hoeft het niet getest te worden. Het is een erg opmerkelijk verhaal waaruit blijkt dat het grootste deel van de medische apparatuur niet getest blijkt te zijn, wat uiteraard consequenties heeft. In de docu zie je een aantal ervaringen van vrouwen met een sterilisatiebuisje waarbij het faliekant mis gegaan is, mensen met een prothese waarvan het materiaal je lichaam aantast, en een tool voor artsen om te helpen bij operaties op kleinschalig niveau. Dat laatste? Tja, de artsen krijgen dus eigenlijk geen scholing in hoe dit apparaat gebruikt moet worden. Al deze producten, en meerdere, zijn zonder enige test of evaluatie op de markt gekomen en worden ook veelvuldig voorgesteld/gebruikt. Het is absurd hoe dit kan – en blijkbaar mag – gebeuren.
Meer tips?
Tja, ik kan nog wel even doorgaan, maar dan wordt deze blog wel heel erg lang. Mocht je er een gezien hebben, laat me dan weten wat jij er van vond! Bis später!
Geef een reactie