Denken… Soms denk ik wel eens te moeilijk. Zo vind ik dat ‘roosdenkt’ iets serieus moet zijn met soms een luchtig tintje. Maar, ik ben Roos, en ik denk. Het mag dus over alles gaan waar ik aan denk, ongeacht of het serieus is. Het gaat niet alleen om wat jullie willen lezen, maar om wat ik wil dat jullie lezen. Om het uiten van mijn gedachten… En daar heb ik er heel veel van. Zo doe ik een opleiding waarbij je veel aan het denken gezet wordt. Over religie, over het leven, waarheid, zingeving…
Zin en zinloosheid
Zingeving… Daar heb ik wat moeite mee. Afgelopen oktober schreef ik een essay over ‘de zin van het leven‘. Hierin schreef ik onder andere dat ik geen zinloosheid ervaar door het niet aanhangen van een religie. Mensen maken zelf wat van hun leven, en zorgen voor hun eigen zingeving. Dit kan middels religie, maar het kan ook op andere manieren. Dat ik niet in God geloof, wil niet zeggen dat Hij niet bestaat. Sterker nog, ik gebruik hoofdletters als ik het over ‘Hem’ heb uit respect voor degenen die wel in God geloven. Niets is groter dan God, nietwaar?
De laatste tijd ervaar ik wel een gevoel van zinloosheid, doelloosheid. Vriendlief zei dat deze opleiding niet goed voor me is; ik zou er depressief van worden. Tja, misschien een beetje. Soms. Listen, de laatste tijd heb ik het gevoel dat er méér moet zijn. Dit is toch niet alles? Wij mensen… Je wordt geboren, leeft je leven, werkt om geld te verdienen zodat je kunt blijven leven, en dan ga je dood. Kortom, je hele leven staat in het teken van ‘in leven blijven’. Dat kan toch niet alles zijn?
Zingeving… De zin van het leven is om gelukkig te worden. HA! Egocentrische gedachte. De mens is een vreselijk wezen. Wij slopen onze eigen leefomgeving, zijn nooit tevreden, en willen alles overheersen. Wat geeft ons het recht om de natuur naar onze maatstaven te willen vormen? ‘God zei dat…’ Ja, en hier helpt religie. Religie geeft antwoorden op onbeantwoordbare vragen. Maar zelfs als de zin van het leven is om nu goed te leven zodat je later in de hemel verder leeft, wat is dan het doel, de zin van jouw leven in de hemel? Personally, ik moet er niet aan denken om eeuwig door te leven.
Is dit alles?
Het kan toch niet zo zijn dat dit alles is? Er moet toch meer zijn? Een betekenis, een reden? Ik moet toch meer zijn? You know what?
We leven trouw het leven van zo velen
Ik wil iets meer ik wil ’n beetje los
Het leven, de mensheid, wij zijn allemaal tandwieltjes die in verbinding staan. Maar, wat draaien wij aan? Wat is het overkoepelende element? En ik… ik voel me als een tandwieltje wat los staat van de rest. Als een doelloos draaiend tandwieltje zonder toegevoegde waarde. It’s just that I want to contribute to something. Ik wil iets toevoegen aan het leven, van betekenis zijn. Ik wil dat mensen mijn naam onthouden, dat ik niet voor niets op deze aardkloot heb rondgelopen. There just have to be something more. But what?
Ja en dat geeft dus een frustrerend en onbevredigd gevoel. Want niemand weet, niemand weet, dat ik repelsteeltje… Uhm, niemand weet wat die overkoepelende factor is. Mensen wijzen vanuit religie God aan, of het bereiken van de moksha ofhet nirvana. No offence, maar wie zegt dat wij die concepten niet verzonnen hebben om onze zinloosheid te maskeren?
Eigenlijk is het sneu. Sinds ik religiewetenschappen studeer, vooral sinds het vak ‘godsdienstfilosofie’, ben ik wanhopig op zoek naar een sprankje zingeving, naar de overkoepelende component. Wat drijven wij aan? Welk rad zetten wij in werking met onze tandwieltjes? En, hoe kan ik mijn tandwieltje van belang laten zijn?
Overigens, met ‘ik wil dat mensen mijn naam onthouden’, bedoel ik niet dat ik beroemd wil worden. Liever niet zelfs. Meer het bijdragen van iets aan de samenleving, aan het grotere geheel. Een boek of artikel schrijven wat mensen beweegt, gewoon een kleine groep is al genoeg. Iets bijdragen in de ontwikkeling van kinderen, gewoon van betekenis zijn voor anderen. En, daarmee van betekenis zijn voor mezelf.
Some music
Het Goede Doel heeft trouwens een mooi nummer waar ik nu aan moet denken. Semi van toepassing. Het refrein laat merken dat de zanger(s) ook onthouden willen worden.
Zingeving… het is maar iets raars. Een wazig concept door ons mensen bedacht. En dan ben ik zo raar dat ik het aan tandwieltjes koppel. Well, maybe I’ll find my purpose one day.
Wat geeft jouw leven zin? Wat denk jij dat ‘de overkoepelende component’ is?
♥
__________
Quote: Fragment uit ‘Is dit alles‘ van Doe Maar.
Afbeelding: Pixabay.
Geef een reactie