Zodra ik Facebook open, krijg ik een melding dat het ‘nationale vrouwendag’ is. “Goh, wat een onzin,” denk ik nog. Ja, er zijn zoveel onnozele internationale dagen door ons bedacht, daar ga ik vandaag over schrijven. Maar, zodra ik WordPress open… *Ping* *Pong* De vrouwendag-artikelen vliegen me om de oren. Nou ja, ze verschijnen op m’n scherm, but you know what I mean. Dan maar een ander onderwerp… En die vond ik al heel snel dankzij Anne. She said something that made me think.
Anne reageerde op mijn blog over zingeving en het eerste deel van haar reactie is als volgt:
“Religie is gewoon iets wat heel erg belangrijk is voor degenen die geloven. Ik heb een vriendin die een tijd geleden vroeg of ik haar nu ‘gek’ vond omdat ze geloofde in geesten en andere figuren en dat ze deze ook soms zag. Het punt is echter dat het helemaal niet gaat om wat ik vind of wat ik geloof. Het gaat erom dat wat zij gelooft voor haar realiteit is, en haar dus positieve/negatieve dingen oplevert. Het gaat helemaal niet om wat wel/niet bestaat, maar om wat je ervaart en wat dat met je doet.”
Wat een visie voor een meisje van 17. 😉 Wat Anne hier zegt, raakt een veelbesproken discussiepunt in zowel de academische als sociaal-maatschappelijke wereld. Mensen gaan altijd uit van zichzelf, wat logisch is, maar vergeten daarbij dat hun mening niet de enige mening is. Laat staan welke mening dan ‘de waarheid’ zou moeten zijn. Anne’s opmerking, dat het niet gaat om wat zij gelooft, maar om wat haar vriendin gelooft, is een ontzettend mooi uitgangspunt.
Binnen de wetenschap wordt bijvoorbeeld van ons verwacht dat wij waardevrij onderzoek doen. Dus, je zet je eigen standpunten overboord en kijkt naar wat de onderzoeksgegevens je vertellen. 100% waardevrij onderzoek is niet mogelijk, omdat je altijd te maken hebt met je eigen subjectiviteit en je interpreteert de dingen nu eenmaal op je eigen manier. Niets mis mee, zolang je jezelf daar maar bewust van bent. Jij ziet de wereld op jouw manier, een ander op zijn eigen manier. Fair enough, right?
Echter… Wij mensen zijn teveel bezig met ons gelijk halen, met ja-nee discussies. Elke religie claimt dat zij de waarheid hebben, elk mens claimt dat hij gelijk heeft. Ja, ik generaliseer, I know. Het punt is dat iedereen een bepaalde manier van zingeving zoekt en dat iedereen de werkelijkheid op zijn manier waarneemt. Dat ik niet in God geloof, betekent niet dat Hij niet bestaat. Dat een ander wel in God gelooft, betekent ook niet dat Hij bestaat. Echter, het gaat niet om het wel of niet bestaan van God, maar om de werking en ervaring van het geloof door de gelovige. Voor een gelovig persoon is God werkelijkheid, ongeacht wat ik of wie dan ook daar van vind. De reden dat ik religiewetenschappen studeer, is onder andere omdat ik de mooie dingen van religie zie bij mensen. Religie en/of spiritualiteit geeft hoopt en zekerheid, het geeft vertrouwen en stabiliteit bij mensen.
Het gaat dus, zoals Anne al zegt, niet om wat waarheid is, maar om wat jij ervaart en om wat voor jou de waarheid is. Men zou elkaar daarin eens wat vaker in zijn waarde moeten laten. Een collega van mij zei bijvoorbeeld afgelopen weekend dat ik de islam eens zou moeten bestuderen. Dat zou misschien helpen bij mijn queeste naar zingeving. Maar, de islam raakt mij niet op de manier zoals het haar raakt. “Misschien ben je er dan nog niet klaar voor,” zei ze. “Ik weet het niet, misschien.” Echter, ik denk dat elke vorm van religiositeit zijn oorsprong vindt in dezelfde bron: de zoektocht naar zingeving. Alleen geeft iedereen hier een andere betekenis aan en zo zijn dan de diverse (wereld)religies ontstaan. Even makkelijk gezegd. Toen ik dit aan mijn collega terugkoppelde, kon ze zich daar wel in vinden. Maar, voor haar blijft de islam wel het belangrijkste. Dat is haar ervaring, haar geloof, en haar zingevend kader. Dat respecteer ik, ondanks dat ik niet hetzelfde geloof en ervaar.
Dus, wat is werkelijkheid? Bestaat God? Welk geloof is ‘het echte geloof’? Het is allemaal goed! Als jouw realiteit, jouw geloof, je helpt in het leven, wie zijn wij dan om dat af te keuren? Maar, keur zelf dan ook die ander niet af. Anne, dank voor je reactie, you’ve put my thinking mode on. 🙂
Wat denk jij?
♥
Geef een reactie