Het zal de meesten van jullie niet verbazen dat ik een pleurishekel aan ‘de mensheid’ heb. Mensen zijn egocentrisch, verkwistend, en slopen alles om er maar beter van te worden. Mensen zijn materialistisch en denken hun heil te vinden in luxe en eigen gewin. De mens staat tegenover de natuur, in plaats van in de natuur. En daar zit ‘m de crux…
Is het niet opmerkelijk dat zo’n klein en nietig wezen als de mens over de aarde heerst; dat wij mensen zeggenschap hebben over alles? At least we think so… Afgelopen week heb ik een mini-lecture van David Loy gezien waarin hij zijn visie geeft op hoe het boeddhisme kan helpen bij onze ecologische crisis. We all know that we’re destroying the Earth. Wij mensen hebben onszelf tegenover de natuur geplaatst en putten haar nu uit, terwijl, in essence, wij ook slechts een deel van de natuur zijn. Echter, ons ego kan dat niet aan, zoals Loy zal uitleggen. De video duurt ongeveer 3 kwartier en als je de tijd hebt, raad ik je echt aan om er even naar te kijken: >>> KLIK. Maar, sweet as I am, omdat ik weet dat niet iedereen tijd en/of zin heeft om naar zo’n video te kijken, zal ik een korte samenvatting geven.
“Healing Ecology: A Buddhist Perspective on the Eco-crisis – Kort samengevat
Allereerst zet Loy uiteen wat ons individuele probleem is, bezien vanuit het boeddhisme. De mens lijdt en is altijd ontevreden, er knaagt altijd wat. Dit lijden, dukkha, komt dankzij de notie van een ‘zelf’. Immers, ‘het zelf’ bestaat niet volgens het boeddhisme. Door deze notie van een zelf, ontstaat er een dualiteit: de mens plaatst zichzelf tegenover de rest van de wereld en ziet dit als twee losse componenten. De oplossing is dat men zich realiseert dat ‘het zelf’ leeg is, bijvoorbeeld middels meditatie. Het gaat om een soort ontwaken.
Naast het individuele zelf, hebben wij ook notie van een collectief zelf, of zoals Loy het noemt: een ‘groepszelf’.
Groepszelf
Ik behoor bijvoorbeeld tot de groep ‘vrouwen’. Daarnaast behoor ik tot de groep ‘studenten’, de groep ‘werknemers van Avontura Dronten’, en de groep van ‘mensen met een relatie’. Het kan ook kleiner: ik behoor tot de groep mensen die graag leest, haakt, enz.
De grootste groep is de mensheid, waarbij de mensheid zichzelf tegenover de biosfeer plaatst. Loy benadrukt echter dat wij niet terug kunnen keren naar de natuur, omdat wij nooit los hebben gestaan van deze natuur. Net zoals dat wij ons moeten realiseren dat een ‘zelf’ niet bestaat, moeten wij ons ook realiseren dat wij onderdeel zijn van de natuur.
“If the earth gets sick, we get sick,” zegt Loy. We moeten zorg dragen voor de natuur omdat het welbevinden van de natuur gelijk staat aan ons eigen welbevinden. “If the earth dies, if the biosphere dies, we’re gonna die.” Loy verwijst naar de Bijbel en benoemt dat de mens is geschapen naar Gods evenbeeld, maar niet in fysieke zin, maar als co-scheppers. God is de schepper, en de mens heeft ook een scheppende kracht. Echter, alles wat wij scheppen, scheppen wij vanuit de natuur. Glas wordt geschapen vanuit zand, enz. Alles wat wij creëren, is slechts een transformatie van natuurlijke grondstoffen. Het milieu is niet alleen een plek waar we toevallig zijn, maar de biosfeer is datgene waarin we leven en waarop wij bouwen.
Leed door of voor de mens?
De mens brengt veel schade aan de natuur met zich mee, en daardoor zou je kunnen zeggen dat de mensheid zorgt voor leed. Sterker nog, hier ben ik heilig van overtuigd. Maar, als je het betoog van Loy volgt, lijdt de mens en in zijn wanhoop om van het lijden af te komen, richt de mens schade aan in de natuur. Either way, het kan en moet anders. De aarde is bijvoorbeeld overbevolkt… In de colleges Ethiek kwam aan bod dat de aarde eigenlijk maar plek heeft voor 1.5 biljoen mensen. Dit leidde tot een discussie tussen de docente en een medestudent. Immers, waar laat je al die andere mensen dan? Je moordt toch niet meer dan de helft van de wereldbevolking uit? Nee, dat zou inhumaan zijn. Though, we also kill animals… Begrijp me niet verkeerd, ik eet graag vlees, maar even ter illustratie. Goed, waar het op neerkwam, is dat als ieder stel maar 1 kind ‘neemt’, de bevolking al halveert. Doe dit een paar generaties lang, en hoppa… Mission accomplished.
Kijk, ik ben niet echt een milieuactiviste of erg milieubewust bezig, maar er zijn op mondiale schaal gewoon veel dingen die anders kunnen, en moeten, om de aarde te behouden. De moderne mens van tegenwoordig heeft echter een ‘Oh, dat zoeken ze dan maar uit’ instelling. Afschuiven op de volgende generaties. Ja, dat is mens-eigen… Zolang jij er maar geen last van hebt, maakt het niet uit. Think about it, zou jij een kind ter wereld willen brengen als je weet dat dit kind alle problemen van de voorgaande generaties moet oplossen? I wonder…
Rode draad?
Dus, ondertussen heeft mijn verhaal geen rode draad meer. Een beetje natuurshit, een beetje zeiken over mensen… Well, at least I hope I gave you something to think about. Kijk de video, als je tijd hebt. 😉
Wat vindt jij van Loy’s ideeën? En, wat is jouw visie op onze huidige leefwereld?
♥
Geef een reactie